دسته عزاداری مسجد زینبیه اعظم زنجان با حضور مردم پایتخت شور و شعور حسینی برگزار شد.
ز تاریخچه زینبیه زنجان اسناد مکتوب زیادی در دست نیست؛ اما نقل قول‌های فراوانی سینه به سینه درباره این مسجد گفته شده است.
یکی از این موارد این است که در روزگار گذشته باغچه‌ای درون کهن دژ زنجان قرار داشته که صاحب باغچه هر روز از گوشه‌ای از باغچه که در آن گل‌های محمدی روئیده بود صدای ناله و «یا زینب» می‌شنیده، حتی گاهی گویی چراغی زیر گل‌ها روشن می‌شده است.
بدین ترتیب صاحب باغچه تصمیم می‌گیرد که آن قسمت را به تکیه‌ای تبدیل کرده و نام آن را زینبیه بگذارد.
از این‌رو محلی که باغچه در آن قرار داشت به محله زینبیه معروف می‌شود.
شنیده‌ها حاکی از آن است که این اتفاق بین سال‌های ۱۰۲۰ تا ۱۰۲۲ هجری قمری رخ داده است.
تا زمانی که صاحب باغ در قید حیات بوده هر سال در ایام محرم و صفر به مدت دو ماه محل مذکور را سیاهپوش می‌کرده و مراسم عزاداری و سوگواری سالار شهیدان و سرور آزادگان جهان در آن محل برگزار می‌شده است.
او در زمان حیات خود وصیت می‌کند که پس از وفاتش، مراسم عزاداری را همه ساله برگزار و هزینه آن را از عایدی باغچه تأمین کنند.
مسجد زینبیه زنجان سه بار تجدید بنا شده که بار اول در سال ۱۰۹۲ هجری قمری زینبیه با تیر چوبی تجدید بنا می‌شود، بار دوم در سال ۱۲۹۲ بانویی به نام زینب خانم هزینه تبدیل آن را به مسجد متقبل می‌شود و برای سومین بار نیز در سال ۱۳۹۵ هجری قمری مطابق با سال ۱۳۵۴ شمسی به همت مردم زنجان و عاشقان اهل بیت این مسجد تجدید بنا شده است.از صبح روز یازدهم محرم، زنجان به‌عنوان پایتخت شور و شعور حسینی جلوه معنوی خاصی به خود می‌گیرد و عاشقان امام حسین (ع) از پیر و جوان و حتی کودکان خردسال خود را آماده برای حضور در اجتماعی بس عظیم و حماسی می‌کنند تا ندای یا حسین و یا زینب سر دهند و به یاد شهدای دشت کربلا، ناله کرده و اشک ماتم را از گونه‌های خود جاری کنند.
