تعطیلات به یاد ماندنی در میان گروهی خاص از مردمان ایران زمین، گروهی که نه در بخش خصوصی ونه در بخش دولتی قرار نمی گیرند. این گروه جزیی از ایلات و اقوام عشایر ایران می باشد، این مردمان با صدای خروس و دیگر حیوانات اهلی قبل از طلوع آفتاب از خواب شیرین بلند میشوند. مردان به دنبال گوسفندان راه قله های بلند را در پیش می گیرند و زنان شروع به کارهای تمام نشدنی روزمره میکنند، سرمای زمستان و گرمای تابستان برای آنها تفاوتی ندارد، از سپیده دم تا غروب آفتاب بی وقفه کار می کنند کسی برای آنها اضافه کاری حساب نمیکند،بعضی از اعضای خانواده حتی رنگ پول را به چشم نمیبینند اما از کار کردن خسته نمیشوند این گروه حتی شب ها هم بیکار نیستند آنها برای مواظبت از گوسفندان خود بیدار میمانند، میشود ساعت کاری این گروه را در کتاب رکورد های گینس هم ثبت کرد اما آنها نیاز به ثبت ساعت کاری و اضافه کاری ندارند، آنان مردمانی آزاد در طبیعت بکر زاگرس هستند، آنان حقوق نمیگیرند اما ثروتمند ترین مردمان روی زمین هستند آنان چیزی دارند که میلیاردرهای بزرگ جهانی در آرزوی آن هستند، آنان آرامش دارند، آنان همان عشایر قشقایی زاگرس هستند.