بافت تاریخی استرآباد بخشی از بافت های تاریخی منطقه محسوب می شود که بیش از ۱۶۲ هکتار وسعت دارد. آن چه اکنون آن را بافت تاریخی استرآباد می نامیم بازمانده مجموعه ای از یک شهر(استرآباد) و عناصر آن و فضاهای شهری هم چون مساجد؛ آب انبارها؛ قنات ها؛ معابر و واحدهای مسکونی یک یا چند طبقه و... است. استرآباد دروازه ها و کاروانسراهای متعددی داشته که دروازه های چهل دختر- بسطام- میدان- فوجرد و سبزه مشهد از مهمترین آن ها بوده است. این بافت در سال ۱۳۱۰ به شماره ۴۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. بافت مذکور دارای دو بخش اداری و مسکونی تشکیل می شده که هم اکنون بقایای آن موجود است. منازل موجود در بخش مسکونی عمدتاً متعلق به اواخر دوره قاجار و اوایل دوران پهلوی نظیر خانه شیرنگی؛ تقوی؛باقری؛ مفیدیان و... است.