بر اساس مستندات شفاهی و تاریخی قدمت این مراسم بیش از 100 سال هست.در روز اول محرم همه بانیان با همکاری هم برای آماده‌سازی حسینیه اقدام به مراسم چادر پوشان حسینیه می‌کنند.واقف (کربلایی غلامرضا کبابی) بعدازاینکه حسینیه را توسعه داد چادری بزرگ از جنس کنف به‌اندازه سقف حیاط خریداری کرد. آن‌ها بر این باورند که قصد و نیت واقف این بوده که این چادر سایه بانی برای واقفین و همچنین دست‌اندرکاران مراسم حسینیه در آن دنیا باشد. موقع نصب چادر چاووشی می‌خوانند و مداحی و سینه‌زنی دوره را انجام می‌دهند و در پایان برای افرادی که در قید حیات نیستند، فاتحه می‌خوانند.
در روز دوم محرم مراسم سیاه پوشان حسینیه و نصب پرده نقاشی شده قلمکار واقعه عاشورا و علم بندان این حسینیه انجام می‌شود و منبر چوبی که قدمت آن به سال‌ها پیش‌برمی گردد را در جای خودش گذاشته و رومنبری (که پارچه‌ای سیاه‌رنگ است و اطرافش اشعار و نوشته‌های پرمحتوا نوشته‌شده) را روی منبر می‌اندازند.
*مسئول حوزه پژوهش اداره‌کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی
انتهای پیام/
