این خطه باوجود بیش از ۸۰ رشته صنایع‌دستی، یکی از مهم‌ترین قطب های صنایع‌دستی کشور محسوب می‌شود که برخی از رشته‌ها اعم از رشته حکاکی روی نقره، چاپ باتیک، ممقان دوزی، سرامیک با خاک سفید و ورنی، منحصربه‌فرد بوده و مختص این استان است. تقویت و ترویج صنایع اصیل دستی و سنتی نظیر هنرهای خاطی می‌تواند بر رونق چرخه اقتصادی کشور تأثیرگذار باشد و جانی تازه بر قوای دستان هنرمندان بخشد.

فراهم‌سازی زیرساخت‌های لازم برای تقویت هنرهای سنتی و دستی در شهرها و روستاها موجب تولید اشتغال و همچنین گسترش کارگاه‌های حاضر شده و سبب جذب نیروهای جوان و مستعد در حوزه صنایع‌دستی می­‌شود.

برگزاری نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی در کنار فعالیت‌های کارگاهی و داخلی هنرمندان، علاوه بر معرفی هنرهای دستی و سنتی اقصی نقاط کشور، فرصت مناسبی را جهت عرضه مستقیم و بدون واسطه آثار هنری به مخاطبان فراهم می‌سازد.

با توجه به اینکه آذربایجان شرقی در بسیاری از شاخه‌های صنایع دستی در جهان دارای رتبه برتر است، اما محصولات آن بدون نام و نشان در بازارهای هدف عرضه می‌شود و خلا برندسازی موجب شده تا این محصولات توسط واسطه‌ها صادر و مالکیت معنوی این محصولات نیز در اختیار دیگران قرار بگیرد.

در کنار فراهم‌سازی زیرساخت‌های لازم و همچنین برگزاری نمایشگاه‌های مختلف، توجه هنرمندان به مسئله برندسازی آثار خود، امری اجتناب‌ناپذیر است که متأسفانه در سال‌های اخیر باوجود گسترش فعالیت هنرمندان و همچنین آشنایی با نحوه برندسازی، همچنان کم‌رنگ بوده و جای خالی آن دیده می‌شود، چراکه عدم وجود برند در محصولات تولید شده در روال صادرات و توزیع آن در مناطق درون و برون‌مرزی تأثیر بسزایی دارد.

آنچه مسلم است در شرایطی که کشورهای مختلف جهان بر سر تولیدات صنعتی و کشاورزی رقابت می کنند، سرمایه گذاری برای صادرات محصولات منحصر به فردی چون صنایع دستی که متعلق و منحصر به کشوری خاص هست، می تواند فرصتی ارزشمند برای توسعه صادرات و ارزآوری باشد.

برندسازی اصلی مهم است که پس از شکل‌گیری یک برند، ساماندهی استاندارد کالا و مسیر فروش نیز سرعت مناسبی به دست می‌آورد، چراکه به‌تبع شکل‌گیری برند، اثر مخاطب‌شناسی شده و تولید و ارائه‌کننده برند می‌تواند بین عرضه محصول و گردش اقتصادی خود ارتباطی مستقیم و درعین‌حال سودده ایجاد کند.

هفته صنایع‌دستی

انتهای پیام/