به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مهدی امیدفر سرپرست هیئت باستان‌شناسی 5 دی 1401 شوش را یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی جنوبغربی آسیا خواند که در شمال دشت خوزستان قرار دارد و افزود: این محوطۀ منحصربهفرد، از پشتههای متعددی تشکیل شده که تپههای آکروپل، آپادانا، شهر شاهی و محدودۀ شهر صنعتگران، از مهمترین قسمت‌های آن به شمار میروند.
این باستان‌شناس افزود: در پی كاوش‌های باستان‌شناسان انگلیسی و فرانسوی در شوش، استقرار جوامع انسانی در این محوطه از نیمه دوم هزاره پنجم پیش ازمیلاد آغاز شده و تقریباً به طور پیوسته تا سده‌های میانه اسلامی ادامه داشته است.
امیدفر اظهار کرد: با پایان حضور هیأت باستان‌شناسی فرانسوی و همزمان با انقلاب اسلامی در ایران، پژوهش‌های باستان‌شناسی در شوش با وقفه‌ای طولانی روبرو شد، از آن پس، کاوش‌های محدود انجام شده توسط هیأتهای ایرانی در محوطه باستانی شوش، بیشتر با ماهیت نجاتبخشی صورت گرفت که گمانه‌زنی در تقاطع چهارراه ورودی شهر شوش در منتهیالیه شرقی شهر صنعتگران نیز از آن جمله به شمار میرود.
او گفت: یكی از پروژه‌های عمرانی چالش برانگیز شهر شوش در دهۀ گذشته، برچیدن سازۀ پل روگذر محور ترانزیت اهواز-اندیمشك به منظور ایجاد مسیر زیرگذر بوده است.
به گفته این باستان‌شناس، این پل، یكی از سازههای جدید در محدوده عرصۀ محوطه شوش بهشمار می‌آمد كه برچیدن آن موجب سازگار شدن شرایط این محدوده با ضوابط مصوب عرصه و حریم محوطۀ باستانی از سوی نهادهای متولی شد با وجود این، بر اساس نتایج كاوش‌های اخیر و ضوابط حاكم بر عرصه محوطۀ باستانی شوش، امكان احداث مسیر زیرگذر در جادۀ اهواز-اندیمشك (محور شمال به جنوب) در محل تقاطع چهارراه ورودی شهر شوش، به‌دلیل آسیب رساندن به یكپارچگی و ماهیت باستانی این بخش از محوطه وجود نداشت.
او خاطرنشان کرد: از این رو، پروژۀ احداث مسیر زیرگذر در محور شمال به جنوب جادۀ اهواز-اندیمشک از سوی مسئولان شهری و استانی با برنامه‌ریزی برای ایجاد یک سازه در محور دزفول-شوش (شرق به غرب) جایگزین شد که كاهش مشكلات ترافیكی و ساماندهی این محدوده از شهر را در پی خواهد داشت.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: با پیشنهاد این طرحِ جایگزین از سوی مسئولان شهری به پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، گمانه‌زنی به منظور بررسی احتمال آشکار شدن بقایای فرهنگی در محدودۀ مورد نظر در دستور کار هیأت باستان‌شناسی پایگاه میراث جهانی شوش قرار گرفت.
امیدفر گفت: محدودۀ پیشنهادی برای ایجاد سازۀ جایگزین در چهارراه ورودی شهر شوش در شمال شرقی تپه شهر صنعتگران، در حرائم درجه یک و دو محوطۀ میراث جهانی شوش قرار دارد.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی با بیان‌اینکه در این پروژه، 380 متر از بخش غربی محدوده پیشنهادی كه نوار سبز ورودی شهر شوش را در بر میگیرد، مورد گمانه‌زنی باستانشناختی قرار گرفت، افزود: گذشته از کاوش در وضعیت آب و هوایی نامناسب تابستان، پروژه با چالش‌های جدی دیگری نیز روبرو بود که از آن میان میتوان به برخورد با لوله‌های قطور انتقال آب برای آبیاری فضای سبز، حوض‌های آبنما، جعبه‌های كنترل و كابل‌های برق تیرهای روشنایی و كابل‌های فیبر نوری در محدوده گمانه‌زنی اشاره کرد.
او گفت: با این حال، بخش غربی این محدوده به مراتب با مشكلات كمتری نسبت به بخش شرقی، اعم از برخورد با زیرساخت‌های شهری یا موانع دیگری از این دست رو به رو بود.
این باستان‌شناس افزود: در این فصل، جمعاً هفت گمانه در ابعاد 3×3 متر ایجاد شد که از مهمترین آثار بهدست آمده از آنها میتوان آشكار شدن بقایای یكپارچه یک كوره ذوب فلز در دو كارگاه کاوش را بر شمرد.
او اظهار کرد: اگرچه یافته فرهنگی شاخصی در ارتباط با این پدیدار به دست نیامد که پیشنهاد تاریخ دقیق برای آن را امکانپذیر کند، اما با توجه به نتایج کاوش‌های سال‌های 1396 و 1397 در نزدیکی این محدوده، میتوان این کورۀ ذوب فلز را متعلق به اواخر دوران تاریخی یا اوایل سده‌های نخستین اسلامی دانست.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی در پایان گفت: این فرضیه با آشکار شدن 2 سكه و یك سرپیكان مفرغی (در لایه‌های پایین‌تر از کوره ذوب فلز) از دورۀ اشكانی درکارگاههای دیگر گمانه‌زنی، بیش از پیش پشتیبانی میشود.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
