مقوله ایثار و شهادت ارمغانی است که از رشادت‌های ایثارگران و جانفشانی شهدای عزیز به جای مانده است، حفظ و ترویج این ارزش وظیفه‌ای دینی محسوب می‌شود و ضامن امنیت ملی است. از اهداف دفتر امور ایثارگران وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، نهادینه‌سازی برنامه‌های ایثار و شهادت است که باعث پویایی جامعه و حراست از ارزش‌هاست.
تحلیل برنامه‌های ایثار و شهادت گامی در راستای تحقق این هدف متعالی است.
شهید، یعنی انسانی که در راه آرمان‌های معنوی کشته می‌شود و جان خود را که سرمایه اصلی هر انسانی است برای هدف و مقصدی الهی صرف می‌کند و خدای متعال هم در پاسخ به این ایثار و گذشت بزرگ، حضور، یاد و فکر او را در ملتش تداوم می‌بخشد تا آرمانش زنده و پویا بماند. این خاصیت کشته شدن در راه خداست.
شهادت را می‌توان مرگ انسان‌های زیرک و هوشیار دانست که نمی‌گذارند این جان، رایگان از دستشان برود و در مقابل چیزی عایدشان نشود. چرا که آن سرمایه اصلی بشریت است.
ابهت و اقتدار معنوی امروز نظام اسلامی و ملت مسلمان در دنیا ناشی از همین شهادت‌هاست. شهادت قدرت بر گذشت یک چیز عظیمی است که توان هر فرد گنجایش و ظرفیت پذیرش این عظمت را ندارد.
رنگ و بوی سخن آنان رنگ و بوی سخن عرفای واصل است در حالی‌که آن مطالب را از زبان هیچ فردی نشنیدند، جایی ندیدند و نخواندند بلکه جوشش درونشان است و شکوفایی گل وجود بنی‌آدم.
شهادت یک پدیده فوق‌العاده است،چون همه خیرات و کارهای نیک یک انسان کار خود اوست، اما شهادت محصولی از تلاش دست‌جمعی مجموعه‌ای از انسان‌هاست که یک نفر شهید می‌شود و هرچه انسان به این پدیده نزدیک‌تر می‌شود، عظمت آن بیشتر می‌شود تا جایی که عظمت این پدیده قابل احاطه فکری نیست. هر ملتی که متکی به شهادت شد برای همیشه سربلند است و هیچ قدرتی بر این ملت پیروز نخواهد شد.
شهادت و مرگ، انتقال از حیاتی به حیات دیگر و ورود به عـالم جـدیدی است. عالی‌تر و گسترده‌تر، حیات برزخی یا جهان پس از مرگ و مراحل مختلف آن از مـهمترین آمـوزه‌های دینی است.
عدم اطلاعات یکسان از کیفیت حیات برزخی، منشا اختلاف بین اندیشمندان اسلام است. اما مبرهن است که بدون راهنمایی وحی مسائل آن برای انسان غیرقابل دسترسی است و بهترین منبع برای شناسایی و کـشف ابعـاد و زوایـای آن قرآن و روایات است.
تبیین حیات شهدا در عالم برزخ با استناد به آیات و روایات و بررسی این امر که مراد از حیات در عالم برزخ چیست؟ حیات شهدا در این عالم چگونه است؟ آیا منظور از حیات برزخی شهدا، ارواح در عالم پس از مرگ است و یا حیات جسمانی و مادی؟ دغدغه امروزه ذهنی مخاطب است. با بررسی آیات و روایات این نتیجه حاصل می‌شود که منظور از حیات شهید، حیات برزخی است که ارواح در عالم برزخ نزد خداوند زنده‌اند و روحشان از نعم‌الهی بهره‌مند.
با توجه به اهمیت الگوپذیری از شهدا، زنده نگاه‌داشتن نام و یاد آن‌ها و نقش خاص آن بزرگمردان در پیشبرد اهداف تربیتی، ضرورتی آشکار است.
مطالعه زندگینامههای شهدا و ایثارگران درمجموع و در اکثر مخاطبان، نوعی ربایش نسبت به آن‌ها و نیز آرمان‌های شهدا بوده و در برخی از آنان نیز، موجب تصمیمگیری قاطع و انجام کنشهای متناسب با آرمان‌های تربیتی یادشده است. اما در لایههای ذهنیِ درصد کمتری از مخاطبان، نوعی رانش نسبت به مطالعه زندگی‌نامه‌ها ایجاد شده است که این امر در مورد آن‌ها که ازلحاظ فنون ساختاری و نگارشی داستان‌نویسی و خاطره‌نویسی قوی نبودند، حساسیت لازم را در کیفیت و کمیت محتواها نداشتند و یا سعی غیرمنطقی در قهرمان‌سازی داشتند، مشهود است.
النهایه، شهادت مرگی است، انتخاب‌شده، مرگی که انسان به سوی آن می‌رود نه آنکه به سوی انسان بیاید و اهمیت و ارزش شهید و شهادت نیز از همین جا سرچشمه می‌گیرد.
انتهای پیام/
