برگزاری دومین دوره تجلیل از مفاخر میراث فرهنگی بهانه‌ای شد برای نوشت این یادداشت تا نسل حاضر و آیندگان تأیید کنند که اقدامی اساسی و مستمر و ارزشمند در حال شکل‌‌گیری است و قطعاً یکی از نمادهای رویکرد اساسی دولت در ارتباط با نخبگان فرهنگی و علمی خواهد بود.
باید بپذیریم که در شناساندن بزرگان و آثار آن‌ها به نسل جدید، کوتاهی کرده‌ایم و اگر چه مصداق شعر حافظ «خلوت‌گزیده را به تماشا چه حاجت است»؛ این بزرگان، خود نیازی به دیده‌شدن ندارند ولیکن، نیاز به ثبت حافظه فرهنگی تاریخی راویان سرزنده میراث فرهنگی را نمایان می‌‌کنند.
این بزرگان هر یک گنجینه خاطرات و ممارست‌هایی هستند که می‌توانند به عنوان الگوی جوانان شناخته شوند. بی‌تردید این جهت‌گیری، یکی از وظایف متولیان و سیاست‌گذاران خصوصاً دولتی در هر بخش است که امروزه به مرحله اجرایی در وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درآمده است. پیشنهاد بنده، ضرورت تشکیل «بنیاد مفاخر میراث فرهنگی» در دوره مدیریت آقای مهندس ضرغامی است که قطعاً یادگار دوران مدیریت ایشان خواهد بود.
بنیاد مفاخر میراث فرهنگی می‌تواند هم به صورت آکادمی علمی و تحقیقات و ثبت خاطرات و تاریخ شفاهی بزرگان میراث فعالیت کند و هم پایگاهی برای استفاده از تجربیات این عزیزان باشد و هم به صورت ارگان پشتیبانی، سایر نیازهای این بزرگواران را برآورده کند. ان‌شاءالله با حمایت سایر تصمیم‌سازان، این مهم شکل گیرد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
