یک قاب ماندگار دیگر برای میراث‌فرهنگی

نقش و نگاری که قرار است هر ساله در آئین نکوداشت چهره‌های ماندگار ترسیم شود، قاب ابدی است از همه آنهایی که هنرشان به ما یادآوری می‌کند در تارک این سرزمین میراث فرهنگی و مفاخرش ارزشمندترین گنجینه همه دوران است و پاسداشت آنها رسالتی است ملی.

میراث‌فرهنگی فقط محدود به داشته‌های مادی، باستانی و هنری یک کشور نیست، بلکه فراتر از آن نگاهی عمیق و ژرف به آفرینندگان و خالقان این آثار ماندگار و تاریخی دارد، اگر برای یک شیء، یک تابلو، یک بنای قدیمی و نفیس اهمیتی قائل می‌شویم برای این است که نشان دهیم به چه میزان به دستاوردهای بشری که نشانگر تاریخ، فرهنگ و هنر ریشه‌دار و دراز دامن یک سرزمین کهن و مانا ارج می‌نهیم، حال آنکه این سرزمین ایران باشد.

در جهان امروز که مظلومانه آماج ترویج بی‌هویتی و بی‌فرهنگی قرار گرفته و جهانی‌سازی بر طبل فراموشی تام و تمامِ هویت فرهنگی جوامع می‌کوبد و برای القای ارزش‌های خودساخته خود برنامه دارد و تلاش می‌کند، هوشمندانه باید بر صیانت و معرفی هر چه بیشتر مواریث فرهنگی خود -که جزئی هویت‌آفرین از وجود مردم سرزمین‌مان است- توجه و تمرکز کنیم.

جدا از این چه بسا بر کسانی که سال‌های طولانی از این حوزه میراث‌بانی کرده‌اند و همانند خودِ آثار-از ملموس و ناملموس- دارای ارزش هستند، بیشتر ارج نهیم. حال آنکه در جوامع فرهنگ‌محور از این مفاخر به عنوان «میراث زنده بشری» یاد می‌شود و باید مورد توجه و احترام همه ارکان و اجزا جامعه باشند و همگی باید قدردان چنین گنجینه‌های نابی باشیم.

«چهره‌های ماندگار» عنوانی است که تقریباً دو دهه پیش آن هم در صدا و سیما با آن آشنا شدیم، عنوانی که پایه‌ای شد برای سال‌های بعد که یاد و نام بزرگان رشته‌های مختلف گرامی داشته شود و امروز هم در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نکوداشت چهره‌های ماندگار برای تجلیل از مفاخر میراث‌فرهنگی بنا نهاده شده است.

نخستین رویداد نکوداشت سال گذشته برگزار شد و ۱۲ پیشکسوت نامدار در حوزه میراث فرهنگی تجلیل شدند، امسال برای دومین دوره جمعی دیگر از هنرمندان و میراث داران و اساتید حوزه‌های مختلف در یک قاب قرار می‌گیرند تا هنر را بشناسیم و هنرمند را بشناسانیم و قدردانشان باشیم؛ به پاس سال‌ها خدمت خالصانه صاحبان هنر ناب و تاریخ‌ساز سر تعظیم فرود آوریم چرا که آنها حافظان تاریخی یک ملت‌اند.

تکریم و ارج نهی در همه جای هنر ایرانی و خٌلق و صفت هنرمندان ایران نهادینه است و می‌درخشد و اکنون نکوداشت پیشکسوتان و تجلیل از مفاخر و بزرگان به نوعی تکریم از همه خانواده میراث‌فرهنگی و ارج نهادن به جریان بالندگی و شایستگی ایرانی است؛ باید توجه داشت که این تجلیل و افتخار نیاز چهره‌های برجسته و ماندگار نیست، بلکه از بایدهای روزگار ما است، یادآوری ارج نهادن به مقام انسان‌های مسئولیت‌پذیر با درک درست از فرهنگ در حساس‌ترین بعد تاریخ و جغرافیا است، اگر چه احترام گذاشتن به یک عمر تلاش بی‌امان و خدمت عاشقانه است؛ اما زینت‌بخشی به شکوه پل ارتباطی گذشته و آینده است.

انتهای پیام/

کد خبر 14020326147661

برچسب‌ها