بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی گلستان، محمد قاری شاعر و شاهنامهپژوه گرگانی در این آیین که روز یکشنبه 16 مهرماه 1402 برگزار شد، پیرامون ویژگیهای بیبدیل شاهنامه و جشنهای ایران باستان، گفت: شاهنامه رزمنامهای گسترده و فراگیر و یکی از بزرگترین شاهکارهای ادبی جهان است که دربرگیرنده اسطورهها، رخدادها و تاریخ ایران از آغاز تا حمله اعراب به ایران در سده هفتم است. در شاهنامه از پنجاه پادشاه ازجمله سه بانو که بر این سرزمین فرمانروایی کردهاند یادشده و درونمایه آن تاریخی است.
او افزود: چگونگی برگزاری و آدابورسوم مربوط به آنها از مسائلی است که در آثار نویسندگان و در دیوانهای شاعران ازجمله در شاهنامه فردوسی انعکاس یافته است. این جشنها و آیینها، باور و عقاید ایرانیان کهن را بازتاب میدهد، جشنهایی که برگرفته و یادآور رویدادهای فرخنده است و هریک دارای ریشههای داستانی و افسانهای هستند.
در ادامه علی بایزیدی پژوهشگر ادبی گرگانی به معرفی، پیشینه و سبکها و مکتبهای هنر نقالی ایرانی پرداخت و گفت: نقالی یا افسانهگویی ایرانی یا پردهخوانی، کهنترین شکل بازگویی افسانهها در ایران است و از مدتها پیش نقش مهمی در جامعه دارد. نقال کسی است که نقل حماسی میگوید و مضمون نقلهایش بیشتر پیرامون داستان شاهان و پهلوانان ایرانزمین است.
او یادآور شد: نقال بهعنوان نگهبان فرهنگ عامیانه، داستانهای حماسی و قومی و موسیقی فولکلور ایران شناخته میشود. نقالها پیشتر در قهوهخانهها و مکانهای تاریخی مانند کاروانسراها به اجرا برنامه میپرداختند. امروزه با کاهش محبوبیت قهوهخانهها و از بین رفتن کاروانسراها و به وجود آمدن اشکال جدید سرگرمی هواداران این هنر دراماتیک ایرانی بهتدریج رو به کاهش است.
در بخش دیگری این آیین نیز، اشعاری از شاهنامه فردوسی به سبک زورخانه و دو مجلس نقالی از این اشعار توسط نوجوانان هنرمند گرگانی برگزار شد.
همچنین در حاشیه این آیین، نمایشگاهی از کتابهای منتشره در حوزه شاهنامهپژوهی و نمایشگاهی از محصولات صنایعدستی استان گلستان برگزار شد و موردتوجه حاضران قرار گرفت.
انتهای پیام/
نظر شما