قدیر افروند، باستان‌شناس و مدیر پایگاه ملی ری نوشت: ایران عزیز، این سرزمین کهن و کانون تمدنی از ده‌ها هزار سال پیش عرصه حضور پررنگ انسان خردمند و سپس انسان متمدن و متعالی یکتاپرست و وحدانیست و حاصل اندیشه و حکمت فرازمند او میراث فرهنگی و تمدنی درخشانیست شایسته ماندگاری و احیاء و معرفی به نسل ها و ثبت در حافظه و موزه جهانی تاریخ بشریت است.

هر بنای تاریخی را که مرمت و احیاء می‌کنیم، هر تپه و محوطه باستانی را که حفاظت و پژوهش و کاوش می‌کنیم موزه‌ای بر موزه‌های آگاهی‌بخش و عبرت‌آمیز بشری می‌افزاییم، کتابی یا فصلی از تاریخ دراز و درخشان فرهنگ و تمدن ایرانی فراروی یکایک فرزندان راستین و دوستداران و گردشگران ایران‌زمین می‌گشاییم. اگر حفاظت شایسته و مرمت و احیاء را از این مواریث تمدنی دریغ کنیم، این آثار افتخارآمیز و تکرارناپذیر زیر غبار گذار زمانی دراز و غفلت و فراموشی افراد و اعصار، صم بکم و بی زبان و بیان مهجور و و متروک آرام آرام در معرض فرسودگی و تعرض و تخریب و حتی نابودی، قرار می گیرند!.

خبر خوش تاسیس انجمن‌خیرین میراث‌فرهنگی، امید زیادی به نجات یکایک آثار فرهنگی و تمدنی ارزشمندی بخشید که در جای جای و در گوشه و کنار و اقصی نقاط کشور پراکنده‌اند و نه سهمی از اعتبارت محدود سالیانه به آنها می‌رسید و نه حتی بعضا دیده شده و بحساب می‌آمدند. امروزه ما صاحب ده‌ها و صدها هزار اثر تاریخی بعضا" ثبت ملی و جهانی و اکثرا" غیر ثبتی، هستیم و همچنانکه تک تک آنها را واجد ارزش تاریخی فرهنگی و میراث ملی و مردم می‌دانیم نباید حتی یک اثر تاریخی نیازمند رسیدگی فوری، از حداقل‌ها محروم باشد!.

تنها آثار مهم و بزرگ، میراث‌فرهنگی نیستند و اساسا" ارزش و اهمیت آثار به بزرگ و کوچکی آنها و به دوری و نزدیکی‌شان به شهر و آبادی نیست! و چه بسیار آثار تاریخی بی‌بدیل و منحصر به‌فردی که امروزه در صعب العبورترین و دوردست‌ترین و محروم‌ترین نقاط جغرافیایی هستند و همچنان که هر روز و ماه و سال بدون هرگونه اعتبار دولتی و رسیدگی و بعضا" نجات بخشی اضطراری، برآنها می‌گذرد گمان آسیب و خسارت و حتی تخریب و نابودی آنها دور از واقع نخواهد بود! خساراتی که غیر قابل جبران اند.با این اوصاف، چرا خود مردم به‌عنوان میراث‌داران و وارثان اصلی این آثار و گنجینه‌های بی‌بدیل و تکرارناپذیر امکان و فرصت حیاتی مشارکت و حمایت از میراث‌تمدنی و فرهنگی خود را نداشته باشند؟در همه دنیا همواره این فرصت طلایی حتی برای اشیاء و آثار گمنام موزه‌ها نیز فراهم است و دوستداران میراث‌فرهنگی و هنری با پرداخت نقدی مبالغی بصورت ماهانه یا سالانه می‌توانند حتی مورد و زمینه دلخواه، حمایت خود را از یک اثر مانند: مرمت، مطالعه و پژوهش، معرفی و ... تعیین نمایند.

در این انجمن با نظارت هسته‌های علمی و فنی و فرهنگی پیشکسوتان و سرآمدان اندیشه و فرهنگ و دانش و خیرین میراث‌فرهنگی و گردشگری و حتی اقتصاد! در مرکز و در یکایک استان‌ها می‌تواند برای هر " اثر" یک کد که می‌تواند همان شماره ثبت ملی برای "آثار ملی" و یک کد ویژه "آثار واجد ارزش" برای تک تک مواریث‌فرهنگی در اقصی نقاط استان‌ها، حتی دورترین روستاها و آبادی‌ها و نقاط، تعریف کرد و هر کسی از هر کجای استان و ایران و جهان که علاقمند به هرکدام از آن آثار هست بی‌هیچ مانع و محدودیتی از ریال و ارز و پول دیجیتال و ... به‌حسابی که انجمن معرفی کرده با برچسب یا کد ویژه اثر یا آثار مورد علاقه یا حتی با بر چسب کلی "میراث‌فرهنگی ایران عزیز" اختصاص دهد، و حتی وقف منافع و درآمد واحدهای اقتصادی خود به این منظور، و با این حرکت ملی در کوتاه مدت شاهد تحولی محسوس در وضعیت میراث‌فرهنگی کشور باشیم و حقیقت این است که با این اقدام مهم صنعت گردشگری بویژه در شاخه گردشگری فرهنگی شاهد جهشی بزرگ خواهد بود و این دومینو در ادامه می تواند مستقیما" اشتغال و رونق اقتصاد محلی را نیز مورد هدف قرار داده و شکوفا کند.

این انجمن بی‌گمان می‌تواند با حضور و مشارکت خیرین و دلسوزان کشور و سیاست‌گذاری و تدابیر متناسب با مقتضیات کلان و خرد در سطوح ملی و محلی، گام‌های اثربخش ماندگاری در این راه خطیر بردارد و عمیقا" کمک حال دولت در راه حفظ، پژوهش، مرمت و احیاء و ماندگآری و پایداری مواریث و گنجینه های تاریخی-فرهنگی باشد.

انتهای پیام/