طاهره شاهی دبیر حوزه پژوهش گردشگری البرز در یادداشتی نوشت: بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد وجه تمایز کشورهای توسعه یافته با کشورهای در حال توسعه مبتنی بودن اقتصاد آن‌ها بر نوآوری است. پژوهش یکی از مولفه های فرآیند نوآوری به شمار می‌رود و نوآوری نتیجه تعاملات فراوان و فزاینده بین نهادهای مختلف است.

شاخص‌های جهانی نشان می‌دهد که در حوزه نوآوری، ایران رتبه قابل قبولی ندارد و تنها در حوزه تولید علم (تولید مقاله) موفقیت‌هایی داشته است. در همین راستا در حوزه گردشگری نیز دستاوردهای اندکی در زمینه پژوهش و نوآوری وجود دارد و این فعالیت‌ها نقش کمی در رفع نیازهای واقعی جامعه داشته‌اند.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD )در کتابچه معروف به راهنمای اسلو، نوآوری را به صورت ذیل تعریف کرده است: «نوآوری، پیاده سازی یک محصول جدید یا به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته (کالا یا خدمت)، فرایندی جدید، روشی جدید در بازاریابی، روش سازمانی جدید در شیوه‌های کسب و کار، سازمان محل کار یا روابط خارجی است.» 

پژوهش یا تحقیق به عنوان یکی از مهمترین ساختارها و مراحل فرآیند نوآوری به شمار می رود. فرآیند نوآوری شامل مراحل پژوهش، توسعه، تولید و بازاریابی معرفی و اثبات شده است که فرآیند مذکور غیرخطی است.

کلید اصلی توسعه یا به عبارتی تنگنای اصلی کشورهای درحال توسعه، "ظرفیت‌های سازمانی" آن‌ها است؛ بدین معنی که، توانایی یادگیری و همکاری‌های آنها چقدر سازمان یافته است. به واسطه کارکردهای سازمان (شکل‌گیری دانش ضمنی با هویت جمعی، شکل‌گیری مهارت‌های همکاری و شکل‌گیری نظم و انضباط) ظرفیتی پدید می‌آید که به اصطلاح به آن ظرفیت سازمانی (Organizational Capacity) می‌گویند. در تعریفی ساده‌تر، «ظرفیت سازمانی» به توانایی سازمان برای عملکرد موثر و اثربخش به تعهدات و اختیاراتش گفته می‌شود.

 یکی از نقاط ضعف بازیگران عرصه پژوهش و به خصوص پژوهشگران، پایین بودن عملکرد فردی و ضعف مشارکت و کار تیمی است. 

از طرف دیگر در راستای اصلاح ساختار ارتباط دانشگاه، دولت و صنعت نیازمند «توسعه ظرفیت سازمانی» در حوزه تعیین نیازهای پژوهشی، انجام پژوهش و پیاده سازی دستاوردهای پژوهشی در بخش صنعت گردشگری کشور نیز هستیم. در واقع «توسعه ظرفیت سازمانی» یک دیدگاه سیتماتیک است که مشتمل بر یادگیری پیوسته برای بهبود بخشیدن به توانایی صنعت مورد نظر در جهت استفاده مؤثر و اثربخش از منابع مالی و انسانی در دسترس خود است.

توسعه ظرفیت موجب افزایش توانایی صنعت گردشگری برای انجام دادن وظایف و دستیابی به اهداف بلندمدت حوزه گردشگری می‌شود.

انتهای پیام/