به گزارش میراث آریا، در این رابطه حمیدرضا محققیان سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان، گفت: پل شهرستان، قدیمی‌ترین پل زاینده رود است که قدمت آن به دوره ساسانیان می‌رسد و در شرقی‌ترین نقطه اصفهان بر روی زاینده رود قرار دارد و قدمت طولانی آن سبب شده تا این پل در ادوار مختلف مورد مرمت و نگهداری ویژه قرار گیرد. 

او افزود: آخرین مرمت اساسی که روی عرشه پل صورت گرفت به حدود ۵۵ سال پیش باز می‌گردد در آن دوره از آنجایی که علم مرمت توسعه امروز را نداشت، از مصالحی استفاده شده بود که اگرچه سبب دوام پل شده بود اما اصولی نبود. سال گذشته با توجه به شواهدی که مبنی بر نفوذ آب از عرشه پل به سقف دهانه‌های زیرین پل گزارش شد، کارشناسان دفتر فنی میراث استان تصمیم گرفتند تا مرمت اساسی بر روی عرشه پل شهرستان انجام دهند که مرمت پل از اواخر شهریور آغاز شد و عرشه پل از مصالح ناهمگون سبک‌سازی شد. سنگفرش‌های غیر استاندارد هم وجود داشت که حذف شد. حدود ۲۰ سانتی متر مصالح ناهمگون از روی پل جمع آوری شد و با توجه به آنکه نیاز بود تا پل عایق‌سازی شود تا آب از عرشه نفوذ نکند، یک لایه نازک قیر و گونی بر روی پل اجرا شد. 

محققیان در پایان تاکید کرد: قیر و گونی با ایزوگام تفاوت دارد. استفاده از مصالح قیر و گونی برای عایق‌سازی آثار تاریخی عرف است و این مهم بر اساس نظر کارشناسان خبره میراث فرهنگی انجام شده است. لایه نازکی از قیر و گونی بر روی پل اجرا شده و در انتظار خشک شدن آن هستیم تا طی چند روز آینده بتوانیم سنگ فرش را اجرا کنیم.

انتهای پیام/