به گزارش میراث آریا، علی دارابی در پیامی به جشنواره تولیدات چند رسانه ای میراث فرهنگی گفت:  خداوند را سپاسگزارم که توفیق حاصل شده است و این افتخار را دارم که برای دومین دوره، بشارت ‏دهنده‏ برگزاری جشنواره‏ ملی چندرسانه ‏ای میراث فرهنگی ایران باشم. نهاد مبارک و البته خردسالی که می ‏توان در آتیه ‏اش درختی تناور و پربار مشاهده کرد و امیدوار بود جمعیت زیادی از ایران و کشورهای همسایه و حتی مناطق مختلف جهان، از ثمرات و میوه‏ هایش بهره ‏مند شوند.

میراث فرهنگی یک کشور، آن بستر مشترکی است که مردمان یک قوم را، هرقدر که به لحاظ فیزیکی یا آداب و رسوم از هم دور شوند، در هرگوشه‏ ای از جهان زندگی کنند و به هر مرام و مسلکی باشند یه یکدیگر متصل می‏ کند. درست مثل ریشه ‏هایی که فصل مشترک تمام برگ‌های یک درخت تناور است، و هر چه درخت پربارتر و سایه آن وسیع‌تر باشد، نشان از ریشه‏ هایی عمیق‏ تر و پهناورتر می ‏دهد.

مراقبت و پاسداشت از این ریشه‏ های قطور و حساس، وظیفه‏ انسانی و قانونی وزارتخانه‏ و معاونت میراث فرهنگی محسوب می‏ شود، وظیفه ‏ای حیاتی که هرچه زمان طی می ‏شد، اهمیت و تاثیرگذاری آن بیشتر برای عموم مردم آشکارتر می ‏شود، هر یک بنایی که مرمت می ‏شود، هر اثر جدیدی که در فهرست میراث بشری درج می ‏شود و هر میراث ناملموسی که به فهرست میراث فرهنگی ایران اضافه می ‏شود، در حقیقت بار دیگر یادآور پیشینه ‏ای است غرورآمیز که می‌تواند توشه‏ راه ما در سفر پرخطر و عجیبی باشد که در سال‌های پیش رو، و در مواجهه با فرهنگ‌های بیگانه و قدرت بی‏ بدیل رسانه ‏ها در این عصر نو پیش رو داریم.

جشنواره به نسبت نوپای چندرسانه ‏ای میراث فرهنگی ایران، می ‏تواند و بناست چراغ راه ما در این مسیر دشوار باشد. این جشنواره محل تجمیع میراث پربار فرهنگی از یک‌سو، و توان بزرگ اهالی هنر و رسانه از سوی دیگر است.

مرکز فرهنگی هنری بزرگی که می‌تواند به صورت سالانه، آینه‏ تمام‌نمای ظرفیت‌های منحصر به فرد فرهنگی کشورمان باشد. در تمام سال‌های پس از پیروزی انقلاب بزرگ اسلامی ایران، فرهنگ و ارزش‌های بزرگ فرهنگی، بزرگترین مزیت رقابتی کشور ما در مقایسه با کشورهای منطقه و حتی در فضای بین‏المللی و جهانی بوده است. سهم میراث فرهنگی کشورمان از این قدرت بزرگ، نه فقط می‏تواند در این جشنواره محاسبه و نشان داده شود، بلکه در استمرار این حرکت تا سال‌های آینده، می‏ توان امیدوار بود که این جشنواره همچون مرکز تقویت و مضاعف ‏ساختن این توان عمل کند.

شعار اصلی جشنواره هم به گمان من مؤید همین افق و چشم ‏انداز است. این جشنواره، می‌تواند آینه ‏ای باشد که نه تنها میراث فرهنگی ایران را از دریچه‏ هنرهای گوناگون در معرض تماشای مخاطبان قرار می ‏دهد، بلکه درست مثل آینه می ‏تواند نور را مضاعف کرده و روشنایی‌بخش تحولات و پیشرفت‌های حوزه‏ تولید و ترویج ارزش میراث فرهنگی کشور، و ضرورت مراقبت و حراست از این میراث، در هر دو شاخه‏ میراث ملموس و ناملموس فرهنگی کشورمان باشد.

جا دارد از تلاش‌های بی ‏دریغ دبیر محترم جشنواره آقای دکتر علیرضا تابش و دست‌اندرکاران آن و مهندس علیرضا خزائلی و همکاران پرتلاش ایشان در استان قزوین که ماه ‏ها تلاش شان بالاخره به بار نشسته است، تشکر کنم و امیدوار باشم این زحمات به جشنواره‌ای آبرومند و درخور نام و عظمت فرهنگ ایرانی اسلامی کشورمان، منجر شود.