یونس شکرخواه، استاد علوم ارتباطات، روزنامه‌نگار مطرح، پژوهشگر و نویسنده کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار میراث‌آریا با اشاره به برگزاری «جشنواره ملی تولیدات چند رسانه‌ای میراث‌فرهنگی»، گفت: هر جشنواره‌ای همانند یک زمین دیالوگ و گفت‌وگو است و برنامه و دستورالعمل هر جشنواره نیز به منظور نقشه راه است و هرکس و هر حوزه‌ای که وارد آن می‌شوند قادر به تعامل و رد و بدل کردن افکار خود هستند.

او با بیان این که هیچوقت نباید از جشنواره‌ها فقط به عنوان یک رویداد یاد کرد، افزود: جشنواره‌ها از یک رویداد باید به یک فرآیند تبدیل شوند و این وظیفه آن جشنواره خاص است که بتواند خودش را با نهادهای مشابه پیوند دهد. برای مثال امروز اهالی حوزه‌های مختلف هنر و سینما در «جشنواره ملی تولیدات چند رسانه‌ای میراث‌فرهنگی» گرد هم آمدند تا درباره میراث ایران تبادل نظر کنند.

این استاد علوم ارتباطات ادامه داد: این نوع جشنواره‌ها همچون فراخوانی می‌مانند که با پایان یافت زمان آن‌ها نباید تمام شوند. برای مثال قطعا بهتر می‌شود در دوره‌های بعدی یک نفر از دانشکده معماری در این جشنواره حرف بزند و فردی دیگر نیز از تجربیات جهانی خود در شهرهای دیگر دنیا سخن به میان بیاورد.

شکرخواه با بیان این که رویدادی شبیه به «جشنواره ملی تولیدات چند رسانه‌ای میراث‌فرهنگی» باید همواره برای خود شریک‌های مختلفی پیدا کند و با دیگر زنجیره‌ها پیوند بخورد، مطرح کرد: این جشنواره‌ها قطعا مفید بوده و خواهد بود ولی فراموش نکنیم که برگزاری آن‌ها نباید یکبار برای همیشه باشد. در همین مسیر این جشنواره‌ها باید دارای نوعی دبیرخانه دائمی باشند که پیگیر مطالبات، کسری‌ها و الحاق جریاناتی باشد که می‌تواند به بهتر شدن آن کمک کند.

او همچنین افزود: برای مثال مطالعات فرهنگی، رسانه‌ای و ادبی باید به جشنواره‌ای همچون «جشنواره ملی تولیدات چند رسانه‌ای میراث‌فرهنگی» اضافه شوند. چه اشکالی دارد ادیبی همچون عارف قزوینی در چنین جشنواره‌ای پیوند داده شود به شهر قزوین و معرفی جاذبه‌های آن. منظور از چنین پیوندهایی تلاش برای گسترده‌تر شدن و دائمی‌شدن این رویدادهاست که می‌تواند تاثیر شگرفی در تمامی حوزه‌ها داشته باشد.

انتهای پیام/