رجبعلی لباف خانیکی در گفت‌وگو با خبرنگار میراث‌آریا با اشاره به اهمیت برگزاری مراسم و آیین‌های باستانی ایرانیان از جمله یلدا، اظهار کرد: این جشن‌ها و آیین‌ها هر کدام دارای فسلفه‌های بسیار خوبی هستند که اعتقاد دارم باید بیش از پیش ترویج شوند. احیای این جشن‌ها و آیین‌ها بسیار مفید است و نتایج خوبی را به دنبال خواهد داشت و باعث تحکیم روابط بین مردم خواهد شد.
او درباره فسلفه و ریشه تاریخی یلدا در ایران گفت: براساس افسانه‌ها اعتقاد مردم در گذشته و در شب یلدا بر این بوده که چون شب یلدا یا همان چله طولانی‌تر از شب‌های دیگر است، شاید خورشید دیگر در این شب طلوع نکند چون مدت غیبت آن طولانی شده است اما زمانی که خورشید دوباره طلوع می‌کند آن را شب یلدا یا همان شب تولد خورشید می‌نامند و در حقیقت کلمه یلدا به معنای زایش و تولد است.
این پژوهشگر حوزه میراث‌فرهنگی ادامه داد: در ارتباط با شب یلدا یا همان چله روایت‌های دیگری نیز وجود دارد. مثلا گفته می‌شود این شب را ایرانیان برای همدلی با مسیحیان که مصادف با شب میلاد حضرت مسیح (ع) است گرامی می‌داشتند که این نیز به تحکیم روابط بین ادیان کمک بزرگی می‌کند.
او افزود: اما بزرگترین منبعی که یلدای ایرانی را یادآور می‌کند کتاب «آثارالباقیه» از ابوریحان بیرونی است که در این کتاب جشن‌های مختلف را بیان می‌کند از جمله جشن آذر را نیز بیان می‌کند که به مناسبت بزرگداشت آتش برگزار می‌شده است. جشن دیگری نیز در ارتباط با این موضوع برگزار می‌شده که روز اول دی بوده است و به باور ایرانیان روز اول دی متعلق به اهورا مزدا بوده است و آن روز را جشن می‌گرفتند.
لباف خانیکی گفت: آذرماه و دی‌ماه که آغاز زمستان هستند جشن‌های زیادی برگزار می‌شده و ایرانیان آن را گرامی می‌داشتند این درحالی است که در طول سال نیز ایرانیان جشن‌های مختلفی را برگزار می‌کردند که بسیاری از آن‌ها در حقیقت ارتباط با شکرگزاری و تکریم نعمت‌های خداوند بوده است. شب یلدا یا همان چله نیز یکی از این جشن‌ها است که مانند سایر جشن‌های ایرانیان باستان در حقیقت شکرگزاری از نعمت‌های خداوند است.
این باستان‌شناس ادامه داد: برگزاری این جشن‌ها همبستگی ملت‌ها و احترام متقابل ادیان و باورهای مذهبی را به دنبال داشته است. شاید این موضوع را نیز بشود بیان کرد که همان طور که بهار و تابستان فصل رویش است، فصل پاییز و زمستان نیز فصل بارور شدن آسمان، بارش نزولات آسمانی و فصل برکت است که هدایایی از طرف خداوند متعال برای انسان‌هاست. انسان‌های متفکر ایران که زندگی را همواره با حاشیه‌های آن می‌دیدند و شکر خدا را به جا می‌آورند این روز را احترام می‌گذاشتند و رسوم زیبا و قابل تحسین و قابل تامل در بین ایرانیان برگزار می‌شده است.
چهره ماندگار حوزه میراث‌فرهنگی خاطرنشان کرد: این روزها و این مناسبت‌ها همه دارای فلسفه خاصی هستند. این آیین‌ها هم گویای نیازهای انسان و هم بازگوکننده نحوه تعامل مردم و حکومت‌ها و رفتارهای اجتماعی مردم است و اعتقاد من بر این است که هرچه بیشتر باید این جشن‌ها را که ریشه در کشاورزی، استقلال، نوع‌دوستی، کار، میهن‌دوستی و مردم‌دوستی دارد بیش از پیش ترویج شود. احیای این جشن‌ها و آیین‌ها بسیار مفید است و نتایج خوبی را به دنبال خواهد داشت.
انتهای پیام/
نظر شما