گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخش های مهم فعالیت های اقتصادی محسوب میگردد . فعالیتی که همراه با ایجاد درآمد در  مناطق روستایی موجب توانمندسازی جوامع محلی می­‌شود. این فعالیت مهم اقتصادی از دیدگاه های مختلفی مورد توجه قرار گرفته است. برخی آنرا بعنوان بخشی از بازار گردشگری میشناسند و عده ای دیگر آنرا سیاستی برای توسعه روستایی قلمداد میکنند. اما همانطور که میدانیم ماهیت صنعت گردشگری ایجاد اشتغال، درآمد، متنوع سازی اقتصاد و مشارکت اجتماعی است، که با توجه مشکلات موجود در روستاهای سطح کشور، با توسعه گردشگری روستایی میتوان گام بلندی در راستای حل مشکلات این بخش از جامعه برداشت. به‌عبارت دیگر حضور گردشگر در مناطق روستایی می­تواند به افزایش درآمد سرانه جوامع محلی، کاهش بیکاری، و بطور کلی رونق اقتصادی منطقه منجر شود.

 توسعه­ی فرهنگ شهرنشینی و بطور کلی صنعتی­شدن زندگی­های امروزی در کنار نیاز بشر به فضایی نوستالژیگ و سنتی موجب آن شده­است که خانواده­های ایرانی علاقه­ی وافری به حضور در مناطق روستای و تجربه­ی کردن این­گونه مناطق را داشته ­باشند. سیاست­گذاری و ریل­گذاری مناسب از سوی متولیان امر و همراهی و مشارکت جوامع محلی در بهره­مندی از این علاقه و تمایل مردم می­تواند رونق اقتصادی را بهمراه داشته باشد. 

ایجاد زیرساخت­های مناسب و توسعه­ی تاسیسات گردشگری ازجمله مهمترین اقداماتی است که می­تواند تمایل حضور گردشگران در این مناطق را افزایش دهد. تسهیل در صدور مجوز اقامتگاه­های بومگردی، سفره­خانه سنتی، گردشگری کشاورزی  در کنار ایجاد زیرساخت­های مناسب از جمله راه­دسترسی، شبکه آنتن­دهی تلن همراه، اینترنت پرسرعت و ... از جمله اقداماتی است که در راستای جذب گردشگر می­توان انجام داد.

تویسرکان بعنوان یکی از شهرستان­های شاخص استان همدان از حیث گردشگری دارای چهار روستای هدف گردشگری مصوب است که البته با گشت و گذاری در بین 101 قریه­ی این شهرستان به راحتی می­توان دریافت روستاهای دیگری نیز می­توانستند در این فهرست جای داشته باشند. در سال­های اخیر صدور پروانه بهره­برداری برای سه اقامتگاه ­بوم­گردی و یک سفره­خانه سنتی در مناطق روستایی بوضوح می­توان شاهد  افزایش تعداد مراجعین به روستا-نه لزوما گردشگر- بود. تجربه­ی عینی موارد صدرالشاره حاکی از آنست که نه تنها کسبه­ی قدیمی آن روستا فروش بیشتری را تجربه می­کنند، بلکه کسب­وکارهای جدیدی نیز به فراخور حضور گردشگر در آن روستا و منطقه ایجاد شده­است.

 افزایش تعداد فعالین صنایع‌دستی و فروش بی­واسطه محصولات این قشر از افراد، عرضه­ی مستقیم تولیدات مشاعل خانگی، عرضه مستقیم محصولات کشاورزی شامل بادام، سیر، سماق و مهمتر از همه عرضه مستقیم گردو بعنوان مهمترین و استراتژیک­ترین کالای شهرستان به گردشگران از جمله دیگر مزایا و منافع توسعه­ی گردشگری روستایی است. در کنار منافع اقتصادی ناشی از توسعه­ی گردشگری روستایی، احیاء رسوم قدیمی و تاریخی بعنوان میراث فرهنگی ناملموس از جمله دیگر مزایای توسعه­ی گردشگری روستایی است.

به طور کلی هر پدیده ای که در این جهان شکل می گیرد ، اثرات مثبت و منفی بسیاری را در بر می‌گیرد که در کنار پرداختن به مزایا، بررسی معایب و تلاش در راستای رفع آثار منفی آن نیز ضروری است. آسیب های فرهنگی و اجتماعی ، تخریب محیط زیست و به طور کلی آسیب های ناشی از تجمع گردشگران نیز است که می­تواند با گذر زمان درصورتی که به­موقع چاره­ای اندیشیده­ نشود  نه تنها منتج به جذب گردشگر نشود بلکه دافعه نیز بهمراه داشته­باشد. توانمند سازی جوامع محلی بعنوان جامعه پذیرنده با بهره­گیری از ظرفیت سازمان­های مردم­نهاد و تشکل­های غیردولتی در کنار آموزش گردشگرانی که مناطق روستایی را بعنوان مقصد خود انتخاب کرده­اند از جمله اقداماتی است که می­توان امیدوار بود کاهش اثرات منفی ناشی از تجمع گردشگران را بهمراه دارد.

 ساماندهی این قسم گردشگران در قالب تورهای گردشگری از جمله دیگر اقدامی است که می­تواند شیرینی حضور گردشگران را در مناطق روستایی به تلخی تبدیل نکند.

تویسرکان بعنوان بهشت غرب ایران با بهره­مندی باغات گسترده­ی گردو و گستره­ی سرسبز خود از جمله شهرستان­هایی است که بی‌شک می­تواند از طرف گردشگران بعنوان مقصد گردشگری درنظر گرفته شده و تجربه­ی دلچسب و بی­نظیری را برای آنان رقم زند. شهر جهانی گردو که کاروانسرای جهانی فرسفج را نیز در خود جای داده  بهمراه دو عنوان صنایع‌دستی یعنی شهر و روستای منبت گل­ریز در کنار آثار متعدد فرهنگی-تاریخی و نیز وجود جاذبه­های طبیعی بی­نظیر و حتی کم­نظیر که در سطح شهر و روستاهای این شهرستان گسترده شده­اند مجموعه­ای جذاب و بی­نظیر را برای گردشگران فراهم آورده که گردشگران را راضی و خشنود از تجریه­ی متفاوت و دلچسب بدرقه می‌کند.

انتهای پیام/