اهمیت عکاسی در معرفی جاذبه‌های گردشگری

گردشگری پدیده‌ای مدرن است و در تفکرات یک گردشگر علاوه بر آنچه که بازدید و مشاهده می‌کند سفری درونی و ذهنی نیز درحال انجام است که ماحصل انتزاعی ترین‌ حالت تداعی ذهنی و مشاهدات و نه آنچه که صرفا بدان می‌نگرد را می‌توان در عکس‌هایی که ثبت می‌کند، جست. عکاسی یکی از مهم‌ترین عناصر بصری است که می‌تواند جاذبه‌های گردشگری را به شکل ناملموسی نسبت به عکس‌های معرف و تبلیغاتی و با نگرشی مفهومی نمایان شده از بنیان فکری گردشگر معرفی کند.

مجید فرامرزی، کارشناس عکاسی و کارشناس روابط عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان آذربایجان‌شرقی در یادداشتی نوشت: در لذت اکتشاف، یک گردشگر می‌خواهد از هر فرصتی در سفر لذت برده و تجربه لحظات خوب خود را به نمایش بگذارد. عکاسی یکی از رسانه‌های محدود اما در عین‌حال رسا برای معرفی مستندی از یک سفر است. اکنون دوربین و یا هر وسیله‌ای که امکان ثبت تصویر را داشته باشد برای گردشگران از اهمیت بسیاری برخوردار است که می‌توان ریشه‌های آن را در ثبت لحظات هیجان انگیز و بعضأ  استرس‌زایی جست که گردشگر میل به مرور آن لحظات در آرامش پس از سفر دارد.

 ما بی وقفه به دنبال چیزهایی هستیم که ما را خوشحال می‌کنند و نیازهای ما را برآورده می‌سازند، از جمله این لذت‌ها نوع خاصی از لذت است که سفر و گردشگری برای ما فراهم می کند. به‌نوعی میل به سفر با گونه‌ای از نوستالژی بدیع، یعنی میل به کشف خود در شرایط جغرافیایی مختلف، گره خورده است و ثبت و انتشار اکتشافات ذهنی و تصوری، به خودی خود جذابیت و تأثیر بسزایی در معرفی جاذبه‌های گردشگری دارد.

عکاسی در گردشگری شرح‌ حالی از تجربیات یک گردشگر در مجموعه عکسی به شکل فوری(snapshot) است که به طور گسترده تر، اگر عکسی برای مقاصد غیر هنری، مانند مستندسازی زندگی خانوادگی، و تجربیات سفر ثبت شود بدان عکس فوری گفته می‌شود.

همانطور که در کتاب تاریخ عکاسی جهان به نوشته «بیومونت نیوهال» او امکان عکاسی فوری را بدون ظهور دوربین‌های قابل حمل کداک ممکن ندانسته‌؛ لازم به تذکر است که ظهور عکس‌های فوری در تاریخ عکاسی بدون ظهور دوربین‌های شرکت کداک در اواخر قرن نوزدهم امکان‌پذیر نبوده و صرفأ در اواسط قرن بیستم با ظهور دوربین‌های دستی شرکت کداک، این ابزار به‌یکی از ملزومات اصلی خانواده‌ها در سفرها و بازدیدها از اماکن گردشگری تبدیل شد.

 با توجه به سازوکار رسانه عکاسی، زمانی که مخاطب به عکس‌های فوری نگاه می‌کند، ممکن است از خود بپرسد: (چرا این عکس گرفته شده است؟، چه اتفاقی در حال انجام است؟ و داستان چیست؟) این سازوکار فکری اگر در حین مشاهده عکس‌های فوری از اماکن گردشگری به مخاطب القا شود، به‌نوعی تداعی‌ کننده لذت و ناشناخته‌های غیرقابل پیش‌بینی یک سفر است که عکس‌های معرف، کارت‌پستالی و یا تبلیغاتی صرفأ بر زیبایی‌های یک مکان گردشگری و یا تاریخی بسنده کرده و القا کننده هیجان سفر و یا بعضأ شکوه آن مکان گردشگری نیستند.

ما آموخته‌ایم که تجربیات خود را در قالب عکس ارائه دهیم، و این ویژگی با توجه به همه‌گیری شبکه‌های اجتماعی یک ظرفیت فوق‌العاده برای معرفی اماکن گردشگری از طریق تجربیات یک گردشگر است؛ که علاوه بر این مسئله معرفی عینی( مستند محض) یک جاذبه گردشگری صرفا با عکس‌های فوری امکان پذیر بوده و بیننده این عکس‌ها با دریافت هیجان سفر و پنداشت امکان بهره‌مندی خود از سفر، نسبت به اشتراک‌گذاری یا اقدام برای سفر در آینده اقدام می‌کند.

انتهای پیام/

کد خبر 1402122201379
دبیر مریم قربانی‌نیا

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha