به گزارش خبرنگار میراث‌آریا، آیین استقبال از کاروان پیاده مشهد به کربلا انصارالحسین (ع) صبح امروز پنجشنبه ۱۵ شهریور با حضور اقشار مختلف مردم، هیئت‌های مذهبی و مسئولان استان از جمله محمدرضا قلندرشریف شهردار مشهد، در عرصه میدان شهدا برگزار شد.

این کاروان ۱۳۰ نفره که ۷۲ روز قبل با بدرقه رسمی مردم مشهد، طولانی‌ترین مسیر پیاده روی مذهبی جهان از مشهدالرضا (ع) به کربلای معلی به طول ۲۶۰۰ کیلومتر را پشت سر گذاشته بود، صبح امروز در مراسمی با حضور شهردار مشهد، اعضای شورای اسلامی شهر و سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان به مشهد بازگشت.

کاروان پیاده انصارالحسین (ع) که در بیست و سومین سال شکل گیری خود، امسال با شعار «کربلا طریق الاقصی» عازم این سفر معنوی شد، پس از گذر پیاده از استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان وارد کشور عراق شده و ضمن عبور از استان‌های بصره، ذیقار، دیوانیه و نجف، خود را به کربلای معلی رساند. کوچکترین عضو این کاروان ۱۰ سال و بزرگترین عضو آن ۸۶ سال سن دارند. 

نام این کاروان در تاریخ ظهور ثبت می‌شود 

حجت الاسلام علیرضا پناهیان در این مراسم با بیان اینکه حضور و گسترش راهپیمایی اربعین از تکالیف الهی مردمان آخرالزمان است، اظهار کرد: بعضی از امتحانات الهی خیلی آشکار است و تکلیف در آن‌ها به سادگی معلوم می‌شود. مثلاً در ماجرای کربلا، واضح است که امام زمان مردم در کربلا تنها مانده و در پاسخ به ندای هَل مِن ناصر ینصُرُنی معلوم است تکلیف بر حمایت از امام معصوم و نقش آفرینی در صف یاران سیدالشهدا (ع) دلالت دارد، اما همیشه وضع به این روال نیست و گاهی اوقات، امتحانات خاموشی در زندگی به وجود می‌آید و هنرمند صاحب بصیرت کسی است که تکلیف را در این امتحانات تشخیص دهد.

او  افزود: در ماجرای کربلا، خیلی‌ها شبیه سلیمان صُرَد خُزائی منتظر ماندند تا امام حسین (ع) به کوفه بیاید و او را حمایت کنند درحالی که نتوانستند تشخیص بدهند که عمل به تکلیف و ادای وظیفه در همان یاری رساندن به حضرت در صحرای کربلا قرار داده شده بود. نشستند دست روی دست گذاشتند تا امام زمانشان بیاید، درهای خانه هایشان را بکوبد و از آن‌ها یاری بگیرد، اما کار به جایی رسید که به جای کاروان امام، کاروان سرهای مطهر وارد کوفه شد و آن زمان دیگر تکلیف زایل شده بود.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: هزاران نفر بعد از ماجرای کربلا قیام کردند، نهضتی به نام توابین را شکل دادند و همگی هم به شهادت رسیدند، اما جریان آن‌ها هیچ ثمره‌ای در تاریخ نداشت و هیچکدام هم نتوانستند جایگاه شهدای کربلا را کسب کنند. چرا اینطور شد؟ چون اساساً برای عمل به تکلیف، منتظر ماندن معنایی ندارد و در هر لحظه، باید چشم بکشیم و ببینیم تکلیف همان لحظه چیست.

او ادامه داد: تکلیف امروز مردمان آخرالزمان و منتظران ظهور، تقویت آیین‌های نهضت ساز همچون حماسه اربعین است. این آقایانی که ۲۶۰۰ کیلومتر از خانه هایشان تا کربلای معلی را پیاده روی کردند و بیش از دو ماه از خانواده و کسب و کار دور بودند، پرچمی را برافراشته نگاه داشتند که تعظیم شعائر می‌کند. نام این کاروان در تاریخ ظهور ثبت می‌شود و هزار سال هم که بگذرد، مردم در حافظه خواهند داشت که مردمانی از شهر امام رضا (ع) تا کربلای معلی پیاده روی می‌کردند فقط به خاطر عشقی که به اهل بیت (ع) و وجود اقدس حضرت سیدالشهدا (ع) داشتند.

انتهای پیام/