محسن اکبرپور فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: گردشگری این روزها به دیالوگی ثابت در تمام مصاحبه‌ها و گفت‌وگوها در هر سطحی از سیستم مدیریت کشور، نمایندگان مجلس، مردم، سرمایه‌گذاران و حتی سیاسیون تبدیل شده تا جایی که یک دهیاری در یک روستای کوچک و حتی یک دانشجو تحلیل‌های گوناگونی پیرامون آن دارد. 

اما نکته مهم در تمام این بحث‌ها و مصاحبه‌ها وجود زیرساختی مناسب با نیاز و حجم سرمایه‌گذاری‌هاست، تا جایی که در بسیاری از موارد نبود آن یک پروژه مناسب سرمایه‌گذاری با توان بالای سرمایه را بی نتیجه و بدون سرانجام کرده و سرمایه‌گذار را به رهایی از پروژه کشانده است. 

بار اصلی این موضوع کلان که در تمام ابعاد حوزه‌های خدماتی و اجرایی قابل بررسی است به‌دوش میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی است که با نگاهی به حجم اعتبارات اندک و توان کم اجرایی در استان‌ها موضوع را به یک نقص بزرگ برای این وزارت‌خانه تبدیل کرده است. 

بخش مهمی از درخواست‌های نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی را همین موضوع یعنی زیرساخت‌های گردشگری تشکیل می‌دهد موضوعی که نه چندان زمینه‌هایی اداری و قانونی آن فراهم است و نه اعتباری در حد پروژه‌ها و نیازهای استان‌هاست. 

سفرهای روسای جمهور در سال‌های اخیر مصوبات خوبی برای این بخش مهم گردشگری کشور دارد اما میزان تخصیص و تامین اعتبار لازم در هاله ای از ابهام قرار دارد و به نوعی در عمل خبری از اولویت بخشی به این امر مهم و جریان ساز نیست. 

منطقی است که تمام توان دولت‌ها برای رسیدگی به مردم در نقاط مختلف کشور است و تامین نیازهای خدماتی آن‌ها از ضروریات یک دولت است اما باید به این باور مهم رسید که با تامین نیازهای صنعت مهم گردشگری به راحتی و بدون دغدغه می‌توان به تمام خواسته‌های به حق مردم در تمام نقاط کشور رسیدگی کرد و نتیجه مطلوب را شاهد بود. 

گردشگری بعد از گذشت سال‌ها امروز جایگاهی خوبی پیدا کرده اما این موضوع بیشتر در حرف است تا عمل، باید پذیرفت همچنان اولویت چندمی را در گردشگری شاهد هستیم صنعتی که اگر دغدغه‌های مان روی آن متمرکز باشد ما را در تمام بخش‌ها یاری می‌دهد و نیازمان را به بسیاری از منابع کم می‌کند.

اینکه امروز ایران دچار ناترازی‌های جدی در بخش‌های مختلف است از زبان رئیس جمهور، وزرا و معاونان او مطرح شده و باید به این یقین رسید که شاید در بسیاری موارد سوق یک منطقه دارای سرمایه‌های کلان خدادادی به گردشگری می‌تواند از حجم بسیاری از مصارف بی‌رویه صرفه‌جویی کرد و تمام موضوعات کلان کشور در حوزه‌های زیست محیطی، فرهنگ، امنیت را به یک آرامش منطقی رساند. 

زیرساخت گردشگری نیازمند بررسی و اولویت بخشی جدی در مجلس شورای اسلامی است و باید با برنامه دقیق از کارهای پراکنده و بعضاً بی نتیجه جلوگیری کرد، ساماندهی سواحل کشور توجه ویژه به گردشگری سلامت و استفاده درست و بهینه از منابع آبی ایران می‌تواند پویایی را با یک همت عالی و فهم مشترک و جریانی پویا و هماهنگ در تمام کشور رقم زند.

در این سال‌ها پروژه‌های خوبی در سراسر ایران با تمرکز بر مصوبات سفرهای روسای جمهور و اعتبارات مستمر در پروژه‌ها انجام شده، اما این آغاز راه است. باید نگاه مدیران کشور به جایگاه وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تغییر کند تا با این حمایت ملی خواسته‌های بین المللی را مطرح کرد و ایران را به بازار مهم گردشگری دنیا نزدیک کرد، بازاری که با تحولات منطقه و جریان‌های رسانه ای هر روز برای ایران کم‌رنگ‌تر شده و این موضوع باید به عنوان یک دغدغه جدی در ذهن مسئولان کشور قرار گیرد.

انتهای پیام/