استان ایلام یکی از مناطق مستعد پرورش درخت گردو است؛ که از گذشته ­های دور کاشت درخت در این منطقه رواج داشته است. برداشت گردو که معمولا در ماه­های شهریور و مهر صورت می­گیرد، علاوه بر اینکه به­عنوان ممر درآمدی برای کشاورزان محسوب می­شد، برای مصارف خوراک و تأمین بخش مهمی از غذای خانواده برای فصل زمستان مورد استفاده قرار می­گرفت. وفور گردو در محیط خانه سبب می­شد که اهل خانه برای سرگرمی نیز از آنها استفاده کنند.

 در گذشته، به­دلیل رواج شکار حیوانات، شکارگرها دارای شهرت فراوانی در میان طایفه و ایل خود بودند. آنان در سال­هایی که خشکسالی نمود بیشتری داشت، با شکار کردن حیوانات وحشی مانند کل و بز به تأمین مواد غذایی خانواده کمک زیادی می­کردند. یکی از لازمه­ های شکارگر خوب بودن، قدرت و توانایی نشانه­گیری خوب بوده است. کودکان از همان آغاز با انجام بازی­هایی مانند تیلان، علاوه بر سرگرمی تمرین نشانه­گیری می­کردند.

تیلان، از جمله بازی­هایی است که دقت و تمرکز شرکت­کننده را می­طلبد. افراد شرکت کننده در این بازی که با گردو یا تیله انجام می­شود، می­تواند دو نفر یا بیش از دو نفر باشد. شرکت­کنندگان، هر چند نفر که باشند، در ابتدا می­گویند: "جفتان یا تیلان". اگر توافق کنند که جفتان (جفت یا دوتایی) باشد، هر نفر از شرکت­کنندگان می­بایست دو عدد گردو، به فاصله یک­متر از هم، روی زمین قرار دهند. اما اگر تیلان مورد توافق باشد، هر کدام از شرکت­کنندگان یک عدد گردو، به همان ترتیب روی زمین قرار می­دهند. سپس به قید قرعه، یکی از بازیکنان از فاصله پنج متری گردویی را به سمت گردوهای روی زمین پرتاب می­کند. وی اگر بتواند به گردوها بزند به همان تعداد گردو از نفرات بعدی می­گیرد. سپس نوبت نفرات بعدی است که به همان شیوه گردو را پرتاب کنند. اگر هیچکدام نتواند به گردوها بزند بازی همچنان با پرتاب به سمت گردوها ادامه می­یابد تا سرانجام یکی از شرکت­ کنندگان به گردوها بزند و برنده شود.

تهیه کننده:

انتهای پیام/