بدون شک ثبت جهانی محوطه باستانی شوش به عنوان هیجدهمین اثر جمهوری اسلامی ایران در فهرست یونسکو که نتیجه تلاش ارزنده کارشناسان و مدیران خدوم وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است، برگ زرین دیگری در افتخارات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و استان خوزستان ثبت نمود.
در جای جای کشورمان، آثار بی‌نظیری از تاریخ و تمدن بشری می‌توان یافت که قدمتی بس کهن دارند. آثاری که جهانیان سر تعظیم در مقابل ارزش و شکوه و عظمتشان فرود می‌آورند و سبب شده تا تعدادی از آن‌ها در فهرست میراث جهانی جای بگیرند. یکی از این آثار محوطه باستانی شوش در خوزستان پرافتخار است.
شهر باستانی شوش روزگاری مرکز برخورد دو تمدن مهم بوده، که هریک به سهم خود در دیگری تأثیر داشته‌است، یکی تمدن میان‌رودان و دیگری تمدن عیلام. قرار گرفتن این منطقه در شمال خلیج فارس و نیز همسایگی با میان‌رودان در پیدایش این وضع ویژه تأثیر بسیاری داشته‌است.
پرونده محوطه تاریخی شوش در سی‌ونهمین نشست کمیته میراث جهانی سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) که در ژوئیه ۲۰۱۵ در شهر بن آلمان برگزاری شد با موافقت اعضا به ثبت جهانی رسید. این پرونده توسط متخصصان ایرانی و با مدیریت و ریاست محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی کشور ارائه و دفاع شد و به‌عنوان هجدهمین اثر میراث جهانی در تاریخ سیزدهم تیرماه 1394 در فهرست یونسکو به ثبت رسید در حالی که پرونده میراث فرهنگی شوش شامل کاخ شاپور، کاخ آپادانا، دروازه شرقی، کاخ هدیش، شهر پانزدهم، روستای هخامنشی، مسجد جامع شوش و مجموعه بناهای دوره اسلامی، تپه‌های آکروپل و قلعه فرانسوی‌ها است.
برخود لازم می‌دانم سیزدهم تیرماه، سالروز ثبت جهانی هجدهمین اثر تاریخی کشور در فهرست میراث جهانی یونسکو یعنی شوش پرآوازه را به تمام هم‌میهنان عزیز و دوستداران میراث فرهنگی این مرز و بوم تبریک عرض کنم و از تمام مردم عزیز ایران‌زمین دعوت می‌کنم تا پس از فروکش کردن بحران ویروس منحوس کرونا از این اثر جهانی شگفت‌انگیز دیدن و سفر به دنیای پر رمز و راز تاریخ را در اینجا تجربه کنند. »
*مدیر پایگاه میراث جهانی شوش
انتهای پیام/
