بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، رضا نوری شادمهانی سرپرست هیئت باستانشناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه کاشان 9 مهر 1401 با اعلام این خبر گفت:«شهر تاریخی نوشآباد در شهرستان آران و بیدگل به دلیل برخورداری از فضای دستکند زیرزمینی شهرت ملی و بینالمللی دارد.»
او با بیان اینکه این فضاها که در حال حاضر با نامهای ورودی یک، دو و سه معروف هستند از سال 1381 خورشیدی کشف و مورد کاوش باستانشناختی قرار گرفتهاند تصریحکرد: «فصل جدید کاوش باستانشناسی این فضاها با مجوز ریاست پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری در حال انجام است.»
عضو هیأت علمی دانشگاه کاشان در تشریح اهداف این فصل از کاوش به آسیبشناسی بخشی از ورودی شماره دو اشاره کرد و گفت:« متاسفانه در طی سالها فاضلاب تعدادی از منازل مسکونی شهر، به درون چاههای این فضای دستکند منتقل شده که این موضوع، باعث آسیب دیدن این فضا شده است.»
این باستانشناس تصریحکرد: «در این برنامه قصد داریم در ابتدا آسیب را شناسایی کرده و پس از آن فاضلاب شهری را به چاه جدید که احداث خواهد شد انتقال دهیم و در نهایت در فصلهای بعد با استحکام بخشی این قسمت از فضای دستکند، این محیط را برای بازدید گردشگران مهیا سازیم.»
نوری شادمهانی، متصل کردن دو فضای ورودی شماره دو با یکدیگر را از دیگر اهداف این فصل خواند و تصریحکرد: «در سالهای پیشین بخشی از فضای دستکند شماره دو به مساحت 150 متر مربع کاوش شده اما به دلیل نداشتن ورودی مناسب، در معرض بازدید گردشگران قرار نگرفته است، در این پروژه درصدد هستیم که با حفر مسیر الحاقی، فضای یادشده را به فضای دستکند شماره دو متصل و به وسعت گردشگرپذیر بودن این مجموعه اضافه کنیم.»
سرپرست هیئت باستانشناسی با بیاناینکه اینکه ایجاد خروجی اضطراری برای فضای دستکند شماره یک از دیگر اهداف این فصل ازکاوش است اظهار کرد: «این فضا از قدیمیترین قسمتهای کشف شده این فضای زیرزمینی است که متاسفانه با مشکلاتی روبرو است.»
او یکی از مشکلات موجود را نداشتن خروجی عنوان کرد که در صورت بروز حادثه برای بازدیدکنندگان امداد و کمکرسانی با تأخیر همراه خواهد بود که در این راستا شهرداری نوشآباد قطعه زمینی را تملک کرده که در میانه آن خروجی این فضا احداث خواهد شد.
عضو هیأت علمی دانشگاه کاشان با اشاره به احداث گمانههای باستانشناختی در مسجد جامع شهر گفت: «کهنترین بنای شهر نوشآباد مسجد جامع آن است که به دوره سلجوقی تعلق دارد اما بر اساس متون کهن این شهر را انوشیروان ساسانی بنا کرده و متاسفانه از عصر ساسانی تا عهد سلجوقی اثری شاخص در شهر باقی نمانده است.»
سرپرست هیئت باستانشناسی افزود: «بر این باور هستیم که با گمانهزنی در مسجد این شهر میتوانیم از ساختارهای معماری زیر مسجد آگاهی یابیم و دیگر آنکه به گاهنگاری مسجد و طبیعتا شهر بپردازیم و سوم آنکه از رابطه فضای دستکند با مسجد شهر پرده برداریم.»
انتهای پیام/