به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، شیبا خدیر مجری طرح امروز شنبه 10 دی 1401 با اشاره به اینکه این طرح با همکاری فرشته ذکایی مسئول بخش مهر و سکه موزه ملی ایران به انجام رسیده است، تصریح‌ کرد: سكه‌های تاريخی و به‌خصوص سکه‌های نقره با توجه به ماهیت ساختاری که دارند، جزء معتبر و ماندگارترین اسناد ساخته دست بشر هستند كه روشن كننده زوايای مختلف تاريخ و باورهای باستانی بوده و از طرفی جنس، عیار، وزن و تعداد سکه‌ها در قلمروی حکومت‌ها می‌تواند به نحوی، شرایط اقتصادی و اجتماعی آن دوره تاریخی را برای ما مشخص کنند.

این کارشناس گفت: سکه‌ها حجم زیادی از آثار در مجموعه‌ها و مخازن خصوصی و دولتی را تشکیل می‌دهند و با توجه به این موارد حفاظت اصولی و بخصوص توجه به نحوه پاکسازی سطح سکه‌ها ضروری است.

او با بیان‌اینکه امروزه شاهد آن هستیم که روش‌های متعددی برای پاک‌سازی سکه‌های نقره پیشنهاد می‌شود، اظهار کرد: گاها با توجه به مواد مصرفی در دسترس، بدون توجه به شرایط ‌منحصربفرد سکه، روش‌هایی به صورت تجربی استفاده می‌شود که این روشها و توصیه‌ها بدون نظر کارشناسی و تخصصی در برخی موارد باعث پاک‌سازی سطح می‌شوند.

مجری طرح بررسی تاثيرات روش‌های مختلف پاك‌سازی بر سطح سكه‌های تاريخی نقره خاطرنشان‌ کرد: ولی اینکه چه تاثیری بر سطوح ماکروسکوپی و میکروسکوپی اثر و بخصوص در طول زمان دارند مورد غفلت واقع می‌شود، در مواردی که کم هم نیستند مشاهده می‌شود که سطح سکه با آسیب جدی روبرو شده و ترمیم آن کار بسی دشوار و در مواردی غیر ممکن خواهد بود.

خدیر افزود: در این تحقیق که با همکاری بخش مهر و سکه موزه ملی ایران انجام شد ضمن بررسی نقش مطالعات و بررسی‌های علمی سکه به پدیده‌های مختلف آسیب‌شناسی در سکه‌های نقره مانند تردشدگی، چسبیدگی سکه‌ها به هم، انواع ترک‌ها، شکستگی‌ها، خوردگی موضعی و رسوبات حجیم و سخت و رسوبات غیر متعارف و آلیاژهای گوناگون و تفاوت خوردگی‌ها و آسیب‌های تحمیل شده انسانی، به بررسی و نقد برخی از روش‌های مختلف مورد استفاده در پاک‌سازی سکه‌های نقره و همینطور بحث اهمیت حفظ پاتین سطحی و رعایت حد مداخله پرداخته شده است.

انتهای پیام/

انتهای پیام/