میراث فرهنگی کتاب تاریخ ملی ماست که هر روز صفحه‌ای به آن افزوده می‌شود، کتابی که بدایت و نهایت آن نامشخص است اما در میان این دو نقطه بدایت و نهایت همه زندگانی و نفس زیستن یک ملت در جریان است، اگر در دو واژه میراث و فرهنگی دقیق شویم در خواهیم یافت که امروزه نیمی از باورهای ما چه مذهبی چه فرهنگی و چه در امور اجتماعی ریشه در گذشته دارد، گذشته‌ای که روز به روز با اقتضای زمان حرکت کرده، تغییر کرده و خود در آینده بدل به میراث فرهنگی آیندگان خواهد شد، پس میراثفرهنگی امری ایستا و تزئینی نیست بلکه امری کاملا کاربردی و روزآمد است.
در واقع میراثفرهنگی دفتری آموزشی برای ارتقا و تبیین عملکرد و شناخت امروز و دیروز ملت‌هاست شناختی که مهمترین نقش را در شکل‌دهی فرهنگ فردا ایفا می‌کند و بی‌شک موزه‌ها در این میان به مثابه گلچینی از این تبادلات، تعاملات و تظاهرات فرهنگی میان انسان و زمانند که همچون داستانی جذاب و پردامنه بینندگان را به تفکر در چیستی و چگونگی شکل گیری تمدن‌ها وا می‌دارد.
این توضیحات شاید ذکر مکررات باشد اما از آن جهت اهمیت دارد که متاسفانه عموم مردم از میراثفرهنگی استنباطی نادرست دارند و میراثفرهنگی را امری پسینی، مرده و فاقد کارایی امروزی می‌شمرند در حالی که بدنه و هسته سخت تفکر و باور داشته‌های ملی هر ملت را تشکیل می‌دهند و در ترکیب و امتزاج با اقتضائات امروزی ساختارهای فرهنگی جدید و آینده ساز را پی می‌ریزند.
از آن روست که می‌توان ادعا کرد میراثفرهنگی همواره عاملی مهم در ساخت فرهنگ پیشینی ملی در کشورهای مختلف بوده است، هر چه این کتاب کهن‌سال‌تر باشد جادوی هویت‌ساز آن نافذتر است، بی‌دلیل نیست که امروزه کشورهای جدیدالاحداثی همچون امریکا و کانادا در پی ایجاد میراثی ولو جعلی برای خود هستند تا ملیت را در حوزه جغرافیایی خود معنا و مفهوم بخشند و یا برخی کشورها با دست درازی به میراث دیگران آن را به نفع خود مصادره می‌کنند. مثلا آنچنان که در مورد برخی از شخصیت‌های فرهنگی و هنری ملل پیش آمده است.
آنچه بر آن تاکید دارم و در آغاز هفته میراثفرهنگی بر آن پای می‌فشارم قدردانی است، قدردانی بدین منظور که کشور ما با سابقه قریب به شش هزار سال تمدن مدون در جهان بی‌تردید یکی از کهن‌ترین تمدن‌های جهانی را شامل شده است، کتابی که اگر نبود تمدن انسان بر روی زمین ناقص و ابتر روایت می‌شد.
این پیشینه افتخارآمیز که از موهبت‌های آسمانی برای ملت ماست، نیاز به معرفی، صیانت و نگهبانی دارد، هفته میراثفرهنگی و روز جهانی موزه‌ها فرصتی مطلوب است تا این مهم را یادآوری کنیم و از یکایک مردم بخواهیم در حفظ همه جانبه میراثفرهنگی خود هوشیار و مسئولیت پذیر باشند.
بنده به زعم خود فرا رسیدن هفته میراثفرهنگی و روز جهانی موزه ها را به مردم ایران تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و برای تمام کوشندگان، نگهبانان و حافظان میراثفرهنگی ایرانیان دعای خیر دارم.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
