بار دیگر چکش پایان شمارش آراء بر سندان فرود آمد و طی آن نه در مجلس شورای اسلامی که در شهر ریاض پایتخت کشور عربستان و در جلسه کمیته جهانی یونسکو، کاروانسرای تی‌تی در روستای بالارود از توابع بخش مرکزی شهرستان سیاهکل همراه با ۵۳ کاروانسرای ارزشمند از دوره‌های مختلف در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید؛ تا دوباره از اعماق تاریخ تا قرون معاصر استعداد و نبوغ متبلور شده ایرانیان در برخورداری از میراث ملموس کاروانسراها برای جهانیان به رخ کشیده شود.
کاروانسرای تی‌تی در روستای بالارود از توابع بخش مرکزی شهرستان سیاهکل استان گیلان در ۱۲ کیلومتری این شهر و در مسیر سیاهکل به دیلمان قرار گرفته است. تی‌تی در گویش محلی شکوفه معنی می‌شود و وجه تسمیه آن می‌تواند به دلیل واقع شدن بنا در منطقه‌ای جنگلی و پر از شکوفه در بهار باشد؛ یا آنچنان که در برخی از منابع آمده، از آنجایی که دستور ساخت کاروانسرا از سوی تی‌تی خانم، دختر عمه شاه عباس صادر شده، کاروانسرا با پیشوند تی‌تی به ایشان منتسب شده است.
تی‌تی کاروانسرا دو ایوانی با پلان مربع شکل از مصالحی همچون سنگ، ساروج و آجر ساخته شده و فرم بسته آن به دلیل امنیت بیشتر و در امان ماندن کاروانیان از تهاجم راهزنان احتمالی حکایت دارد. این سازه از دوره صفویه، بی‌شک در مسیر اصلی عبور و مرور کاروانیان و تجار قرار داشته که بی‌شک یکی از اقلام مورد تجارت ایشان نیز ابریشم بوده که از سرزمین گیلان به سمت طالقان و نواحی مرکزی ایران ارسال می‌شده است.
اکنون فرآیند ثبت جهانی این اثر با پشتکار فراوان و تلاش‌های خستگی ناپذیر همه همکاران اداره‌کل میراث‌فرهنگی و وزارتخانه و سایر علاقه‌مندان به حوزه میراث‌فرهنگی به پایان رسیده و همانگونه که جهانیان مشاهده کردند، تی‌تی کاروانسرا به‌عنوان بیست و هفتمین اثر جهانی ایران همراه با سایر ۵۳ کاروانسرای دیگر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و کام مردم ایران و بخصوص گیلانی‌های فرهنگ دوست را شیرین کرد؛ اما در واقع می‌توان گفت ثبت اثر، مرحله مقدماتی برای ورود به مرحله نهایی مراقبت و صیانت از اثر و بهره‌برداری بهینه از آن در راستای رونق گردشگری و توسعه اقتصادی منطقه و استان است.
بی‌شک شرایط آب و هوایی و جغرافیای ممتاز گیلان، طبیعت بکر این سرزمین را مکمل بافت‌ها و بناهای تاریخی قرار داده و به راستی یکی از مهمترین راه‌های برون رفت از تنگناهای اقتصادی موجود در استان، توسعه و رونق گردشگری با اصل حفظ و احیای آثار و بناهای تاریخی است.
آنچه که باید در سرلوحه اقدامات و برنامه‌های سیاست‌گذاران در سطح ملی و استانی قرار گیرد توسعه و بهینه‌سازی زیرساخت‌ها به منظور ارائه خدمات‌رسانی مناسب و قابل قبول به گردشگران داخلی و بخصوص خارجی است؛ تا با ورود ارز به کشور، ساکنان بومی و همسایگان بناهای تاریخی و مناطق گردشگر پذیر از مواهب صنعت گردشگری برخوردار شده و به سهم خویش در راستای تسهیل ورود گردشگران و ارائه خدمات بهینه به ایشان کوشا باشند.
دو عامل اصلی توسعه زیرساخت‌های مناطق گردشگرپذیر و حمایت همه جانبه از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی در این حوزه بسیار می‌تواند توسعه اقتصادی و اجتماعی استان را فراهم آورد؛ همانگونه که این مهم در بسیاری از کشورها از جمله همسایگان ایران رخ داده، در حالی که شاید نیمی از ظرفیت‌ها و جاذبه‌های ایران عزیز را در اختیار نداشته باشند.
به هر حال آنچه که نباید از ذهن‌ها دور بماند برنامه‌ریزی به منظور بهره‌برداری بهینه از امتیاز ثبت اثر تی‌تی کاروانسرا در فهرست میراث جهانی است؛ راهی که اگر چه نیمه اول آن با موفقیت به پایان رسیده، لیکن نباید از یاد برد که نتیجه نهایی آن در نیمه دوم نمایان خواهد شد و البته غره نماندن در برد نیمه نخست و تداوم کوشش‌ها، به نظر تنها راه رسیدن به موفقیت در نیمه دوم خواهد بود؛ اتفاقی بس مهم و حیاتی که امید است با کوشش‌های بی‌دریغ همه مردم، مسئولان و دوستداران حوزه‌های سه‌گانه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در آینده‌ای نه چندان دور به وقوع پیوسته چرا که سخت بر این باوریم با برخورداری از ظرفیت‌های بی‌بدیل این سرزمین زرخیز، برای ساختن زندگی بهتر خود و فرزندان خویش محکوم به پیروزی هستیم.
انتهای پیام/
نظر شما