رسول وطن‌دوست، چهره ماندگار میراث فرهنگی نوشت: پرونده‌ ۵۴ کاروانسرای ایران که با همت و تلاش کارشناسان و مدیران وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تهیه شده بود و با کوشش جمعی از مقامات و صاحب‌نظران این حوزه در جریان برگزاری چهل و پنجمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض تحت عنوان "Persian Caravanserai" در فهرست میراث جهانی قرار گرفت، بیست و هفتمین اثر از آثار فرهنگی و طبیعی بی‌شمار و بی‎بدیل ایران است که جهانیان را باری دیگر و بیش از پیش متوجه بزرگی تاریخ و تمدن پربار ایران‌زمین کرد. جهان پذیرفت که کاروانسرای ایرانی نشانگر مرحله‌ای مهم از مبادلات ارزش‌های انسانی در توسعه‌ی معماری و شاهدی استثنایی از یک سنت فرهنگی و تمدنی در دوره‌ای طولانی از تاریخ، است. این رویداد نه تنها موضوع حفاظت و معرفی این بناهای منحصر به‌فرد را وارد مرحله‌ای ویژه خواهد کرد بلکه کاروانسرای ایرانی هم به‌همراه بیست و شش اثر جهانی دیگر، به‌عنوان ثروت‌های فرهنگی کشور، از سویی به مقصد پژوهشی کارشناسان، مؤسسات و مراکزآموزشی و تحقیقاتی جهان تبدیل می‌شود و از سوی دیگر هدف گردشگران دنیا قرار می‌گیرد.      

پیمان‌نامه‌ حمایت از میراث فرهنگی طبیعی و فرهنگی جهان (کنوانسیون ۱۹۷۲) در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) و در جریان برگزاری هفدهمین مجمع عمومی سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) به تصویب اعضای آن رسید. نمایندگان کشور ایران، نقشی عمده در تدوین و برقراری پیمان نامه‌ی مذکور به عهده داشتند. در جریان برگزاری سومین نشست کمیته‌ی میراث جهانی در شهرهای قاهره (۲۲ اکتبر) و اقصر (۲۳ تا ۲۶ اکتبر) ۱۹۷۹ (۱۳۵۸)، کشور مصر، که با حضور ۱۶ کشور از جمله ایران شکل گرفت ۴۵ اثر فرهنگی و طبیعی از جمله چغازنبیل، تخت جمشید، و میدان نقش جهان (میدان امام) اصفهان به فهرست میراث جهانی اضافه شد. پس از وقفه‌ای بیست و چهار ساله، در سال ۲۰۰۳ (۱۳۸۲) و در جریان برگزاری بیست و هفتمین نشست کمیته‌ میراث جهانی در فرانسه محوطه‌یژ تاریخی تخت سلیمان به عنوان چهارمین اثر جهانی ایران به ثبت رسید. در سال بعد، یعنی در جریان اجلاس بیست و هشتم کمیته در کشور چین، دو اثر تاریخی دیگر ایران پاسارگاد و بم و منظر فرهنگی آن، در معرض داوری مثبت کمیته‌ی میراث جهانی قرار گرفت. از آن پس، یعنی از سال ۲۰۰۹  میلادی (۱۳۸۸) تا به امروز، ۲۱ اثر دیگر در این فهرست قرار گرفته‌اند. 

در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی در ریاض پرونده کاروانسرای ایرانی به اتفاق آرای اعضای کمیته به ثبت رسید، و پرونده منظر فرهنگی ماسوله برای انجام اصلاحاتی چند به کشور برگشت داده شد تا پس از انجام این تغییرات و اصلاحات که در مشورت با ایکوموس جهانی انجام خواهد شد، بار دیگر و بی‌آنکه سهمیه کشور از بین برود، برای ثبت در اختیار مرکز میراث جهانی و کمیته میراث جهانی قرار داده شود. جا دارد از همه‌ی کسانی که در تهیه این دو پرونده و انجام مراحل مختلف ثبتی آنها متقبل زحمات فراوان شدند، تشکر و قدردانی شود و این اتفاق خجسته به تمامی مردم ایران هم تبریک گفته شود.
 

انتهای پیام/