به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سیستم سالیابی کربن 14 موجود در پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی ایران که در سال 1369 راه اندازی و شروع به فعالیت کرد پس از جابجایی‌های انجام شده و آسیب‌های وارد بر آن از سال 1388 کاملا غیر فعال شد.

سالیابی با این دستگاه که بر پایه سنتز بنزن عمل می‌کند، به این صورت که ابتدا کربن موجود در ماده آلی آثار مورد نظر پس از سوخت کامل به بنزن تبدیل می‌شود. به این منظور، CO2 حاصل از سوخت مواد آلی در تله‌های شیشه‌ای آغشته به سود، جذب می‌شود و به همراه NH4Cl و BaCl2 اشباع ترکیب شده و به صورت کربنات باریم رسوب می‌کند.

رسوب حاصل ابتدا به استیلن و و تبدیل شده و سپس وارد سیستم سنتز بنزن می‌شود. محلول بنزن حاصل که حاوی ایزوتوپ‌های کربن 14 هست وارد دستگاه شمارشگر سوسوزن مایع شده و از طریق اندازه‌گیری پرتوهای بتای متصاعد شده از آن، میزان کربن 14 محاسبه و با نمونه استاندارد مقایسه می‌شود. به این ترتیب سن رادیوکربنی ماده بدست می‌آید در نهایت به کمک محاسبات لازم سن رادیوکربنی به سن تقویمی تبدیل می‌شود.

بازدید یاد شده به منظور ارزیابی‌های لازم برای رفع عیوب و تعمیر دستگاه انجام شد و در روند آن منیژه هادیان دهکردی رئیس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی و نازلی دارخال کارشناس پژوهشی این پژوهشکده به پرسش‌های بازدیدکنندگان در مورد سوابق پیشین بخش سالیابی کربن پاسخ دادند.

در نهایت مقرر شد متخصصین پس از بازدید و بررسی‌های لازم، پیشنهادات خود را برای نحوه شروع کار و انجام اقدامات لازم در اسرع وقت اعلام کنند.

پیشتر نیز مذاکراتی توسط مصطفی ده‌پهلوان رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری مبنی بر راه‌اندازی مجدد بخش سالیابی کربن 14 با پژوهشگاه علوم فنون هسته‌ای انجام شده بود که در حال بررسی و پیگیری است.

بازدیدکنندگان سیستم سالیابی کربن 14پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی هفت نفر از متخصصین تیم تحقیقاتی سازمان پژوهش‌های علمی صنعتی ایران شامل؛ اکباتانی(متخصص شمارشگر جرقه زن و محاسبات تعیین عمر نمونه)غلامی پور(متخصص سیستم خلا) فواد فرحانی(متخصص نیتروژن مایع و خلا) مجید مقدم (متخصص بخش الکترونیک) شکرالله‌زاده (متخصص سیستم تهیه آب صفر) نیلوفر ناصری (متخصص سیستم شیمی تهیه نمونه) محمد امین بسطام(دکتری فیزیک) بودند.