به گزارش میراث‌آریا، علیرضا برفروشان مدیر امور فناوری پژوهشگاه و دبیر شورای تخصصی برنامه نشان وازیگ در این نشست به بیان ماهیت و اهداف این برنامه پرداخت و گفت: نشان وازیگ، برنامه استانداردسازی و ساماندهی بازی‌های میراثی است.
او پایش و صیانت از عناصر میراث‌فرهنگی را در محصولات و خدمات حوزه بازی‌های میراثی مهمترین هدف این برنامه عنوان و تصریح‌کرد: پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با کاربردی‌سازی نتایج پژوهش‌ها و دانش موجود در این مرکز، وظیفه خود می‌داند با بررسی شکل و محتوای بازی‌های میراثی و صدور مجوز نشان وازیگ، جامعه مصرف کنندگان را از صحت و اصالت عناصر تاریخی و میراثی بازی‌ها مطمئن سازد.
برفروشان افزود: در راستای توسعه و تحقق هر چه بهتر برنامه نشان وازیگ، پژوهشگاه از تمامی دستگاه‌ها و نهادهایی که می‌توانند نقش موثری در این زمینه ایفا کنند، برای همکاری و ایجاد گفتمان دعوت می‌کند.
در ادامه مسعود حسنلو، دبیر ستاد توسعه فناوری‌های نرم و فرهنگی معاونت علمی ریاست جمهوری، برنامه نشان وازیگ را عامل مهمی برای استفاده از ظرفیت‌های میراثی در حوزه سرگرمی‌ها دانست و گفت: هرچقدر که بتوانیم باید عناصر تاریخی و میراثی را در بستر فناوری‌های سرگرمی وارد کنیم و در لایه‌های مختلف به زندگی مردم برگردانیم.
او افزود: فعالیت نشان وازیگ در حوزه فناوری‌های نرم و مفهوم خلاق مطرح است و امروز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری از سوی معاونت علمی ریاست جمهوری به‌عنوان یکی از مبادی شناسایی و ارزیابی شرکت‌های خلاق شناخته می‌شود، از این‌رو چنانچه تولید کننده‌ای که بتواند مجوز نشان وازیگ را دریافت کند، به‌طور مستقیم به‌عنوان شرکت خلاق شناخته می‌شود و از حمایت‌های مختص شرکت‌های خلاق، مانند تسهیلات و حمایت‌های مالیاتی و بهرمندی از سرباز امریه متخصص در حوزه بازی‌های میراثی برخوردار خواهد شد.
حسنلو اظهارکرد: معاونت علمی ریاست جمهوری انتظار دارد نشان وازیگ به یک نشان توسعه دهنده بازار محصولات تبدیل شود و موضوعات میراثی را به سبد مصرف مردم وارد کند. معاونت علمی انگیزه زیادی برای کمک به تجاری‌سازی در این زمینه دارد، بدین معنا که اگر نشان وازیگ بر روی محصولی درج شود، بتواند فروش بیشتری در بازار داشته باشد و مصرف کنندگان از خرید بازی‌های میراثی که فاقد نشان وازیگ هستند، به دلیل تردید در اصالت آن خودداری کنند.
منصور مرادی، معاون پژوهشکده مردم‌شناسی نیز در این نشست گفت: این پژوهشکده آرشیوی غنی از بازی‌های ملی و محلی سراسر ایران در اختیار دارد و امکان تولید اطلس بازی‌ها از سوی این پژوهشکده وجود دارد. اطلاعات موثق حاصل از تحقیقات میدانی توسط پژوهشگران این پژوهشکده، ابزار بسیار مناسبی برای ارایه مشاوره، بررسی و اصالت سنجی محتوای بازی‌های میراثی هستند.
همچنین محمد مهدی ذوالفقارزاده، مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی امور فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم تصریح‌کرد: پژوهشگاه میراث‌فرهنگی برای تحقق اهداف وازیگ می‌بایست از همکاری نهادهای دیگر بهرمند شود. او یکی از وظایف دبیرخانه وازیگ را مستندسازی بازی‌ها دانست و افزود: در رابطه با برنامه وازیگ، در بدنه کارشناسی وزارت علوم و دانشگاه‌ها که در حوزه میراث‌فرهنگی فعال هستند، می‌توان نقشی را تعریف کرد؛ همچنین به بدنه دانشجویی به‌عنوان کمک به بدنه کارشناسی و نیز به‌عنوان مخاطب باید توجه ویژه داشت. برای گفتمان‌سازی در حوزه بازی‌های میراثی می‌توانیم در اوقات فراغت دانشجویان و در محیط‌های خوابگاهی، طرح‌های ویژه‌ای را مانند برگزاری جشنواره‌های دانشجویی برای بازی و رقابت دانشجویان داشته باشیم.
در ادامه فاطمه نوری‌پور نماینده سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک گفت: فعالیت‌های محتواییِ نوپا مانند نشان وازیگ، در آغاز به یک بانک اطلاعات نیاز دارند و باید به سراغ درگاه‌های جذب محصولات بروند. دبیرخانه نشان اعتماد توتک، درگاه ورود محصولات حوزه بازی‌های کودکان زیر ۷ سال است و فهرستی برای ارزیابی شاخص‌های هویت ملی در اسباب بازی‌ها دارد که می‌تواند در اختیار وازیگ قرار دهد.
او افزود: در برنامه وازیگ به شناسایی زیست‌بوم‌ها و رده‌های سنی باید به دقت پرداخته شود.
حمید طهماسبی، نماینده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، نیز بر لزوم طرح‌های تشویقی تاکید و خاطر نشان کرد: تلاش کنیم وازیگ به سوی مانع تراشی برای تولید کنندگان نرود تا آن را به‌عنوان یک دست‌انداز قلمداد نکنند؛ بلکه طوری باشد که وازیگ را یک امتیاز ببینند و به سمت آن جذب شوند. بی‌تردید چه در کانون پرورشی و چه در پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، هدف، تولید و ارائه محصولات فرهنگی با اصالت است.
در پایان، سید محمدهادی میرطاهری، نماینده شورای فرهنگ عمومی کشور، در سخنانش تأکید کرد: باید مراقب بود تا رویکرد وازیگ سلبی نبوده، بلکه ایجابی باشد. برنامه وازیگ می‌تواند برای ارتقاء شناخت و اطلاعات طراحان بازی‌های میراثی و غنی‌سازی محصولات، دوره‌های آموزشی و مشاوره‌ای برگزار کند و آنها را نسبت به تولید محتواهایی که جزء دغدغه‌های پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری است تشویق و ترغیب کند. علاوه بر حمایت از تولید کنندگان، حمایت از کسب و کارهای این حوزه، مانند فروشندگان بازی‌ها و عوامل مراکز گردشگری نیز اهمیت فراوان دارند. مشوق‌ها و ظرفیت‌هایی که پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری و وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی می‌توانند برای کسب و کارها در نظر بگیرند، خود عامل مهمی برای دریافت نشان وازیگ از سوی آنها و فروش بیشتر محصولات خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما