به گزارش میراث‌آریا، حبیب عمادی سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: تپه آسیه آباد برجستگی طبیعی که در این منطقه به صورت میان لایه‌های متناوب رسی، ماسه‌ای قابل مشاهده است آنچه از محوطه آسیه آباد مشهود است محوطه‌ای با شکل هندسی نامنظم که پهنه‌ای به وسعت 5/2 هکتار را در بر دارد. محوطه در  محله آسیه آباد در منطقه 7 و ناحیه یک شهر اهواز قرار گرفته ­است.

این باستان‌شناس تصریح‌ کرد: آنچه در مکان گزینی آسیه آباد به عنوان بخشی از کهن شهر مؤثر بوده، علاوه بر شرایط طبیعی و ژئومورفولوژیک، عوامل فرهنگی است. از جمله عوامل فرهنگی، کیفیت تعامل با مراکزی چون شوش و شوشتر در شمال، ارجان و رامهرمز در شرق و بغداد و بصره در غرب بوده­ است که بر موقعیت مکانی این محوطه، تأثیری غیرقابل انکار داشته ­است.

به گفته او، اهم اهدافی که در مطالعات باستان‌شناسی آسیه آباد دنبال می‌شود شامل لایه­ نگاری علمی و دقیق تپه آسیه آباد برای ارائه یک گاهنگاری دقیق و شناسایی توالی استقرارهای شکل­ گرفته در آن، شناخت دوره‌های استمرار و وقفه در بهره‌وری از محوطه آسیه آباد، بررسی سنت‌های سفالی و تغییر و تداوم در الگوی سفالگری محوطه آسیه آباد با استناد به قطعات سفال‌های بدست آمده از لایه‌های برجای فرهنگی و در نهایت سالیابی و تاریخ‌گذاری نسبی و مطلق لایه‌های فرهنگی و فضاهای معماری مکشوفه در طول کاوش لایه‌نگاری است.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: با وجود آنکه کاوش‌ها و بررسی‌های شهرستان‌های استان خوزستان اطلاعاتی در ارتباط با سنت‌های سفالی و معماری منطقه در دوره ساسانی و اسلامی ارائه کرده، ولی شناخت ماهیت و کارکرد محوطه آسیه آباد، خواهد توانست ابهامات فراوانی را درباره شیوه استقرار، معماری و فرایندهای تاریخی شهر کهن اهواز روشن سازد. یافته‌های بررسی سطحی گذشته نشان داد، که آسیه آباد مجموعه مهمی از مواد فرهنگی قرون اولیه اسلامی را در خود جای داده ­است.

این باستان‌شناس با بیان اینکه با توجه به برنامه ­های توسعه شهری، اغلب محوطه­ های موجود در شهرها به شدت در معرض تخریب و تسطیح  هستند تصریح‌ کرد: محوطه آسیه‌آباد متاسفانه به دلیل قرارگیری در بافت شهری آسیب­ های بسیار فراوان و جبران ناپذیری دیده است. تعرض‌های عمرانی و شهرسازی در محدوده آسیه آباد باعث شده بخش زیادی از این محوطه باستانی قربانی توسعه کالبد شهری اهواز شود. برنامه باستان‌شناسی پیش بینی شده برای مطالعه محوطه آسیه آباد، الگوی مدوّنی راجع به ویژگی‌های شکلی و کالبدی سفال‌های اهواز کهن در اختیار خواهد­ گذاشت.

عمادی خاطرنشان‌کرد: از طرف دیگر، گسترش حفاری‌های غیرمجاز و توسعه فعالیت‌های عمرانی و شهرسازی در دل شهر اهواز و عوامل فرساینده طبیعی، این بیم را ایجاد کرده که داده‌های مدفون در دل محوطه آسیه آباد، عنقریب به ورطه نابودی فروافتد و گنجینه­‌ای از دانش تاریخی و باستان شناختی راجع به اهواز کهن از بین برود این خطر، با ابلاغ محدوده عرصه و حریم محوطه و دستورالعمل‌های حفاظتی برای پاسداری و محافظت از این محوطه تا حدود زیادی مرتفع خواهد شد. بدیهی است مستندنگاری و لایه نگاری بقایای مواد فرهنگی این محوطه امکان ثبت برگی از تاریخ این سرزمین و ادامه مطالعات را برای آیندگان فراهم خواهد کرد.

انتهای پیام/