به گزارش میراث‌آریا، نعمت حریری گفت: محوطه روباز پارینه‌سنگی به شیوه «بررسی روشمند تصادفی» تعیین عرصه و حریم شد.

سرپرست هیئت بررسی باستان‌شناسی در محوطه سنگ‌معدن شهر کرمانشاه با اشاره به اینکه در سال ۱۴۰۰ برای اولین بار طی بازدید سامان حیدری‌گوران از محوطه سنگ‌معدن مشخص شد که این منطقه محوطه‌ای باستانی بسیار مهمی است، افزود: باتوجه به بررسی‌های انجام شده پیشین و شواهد بدست آمده و اهمیت این مکان، طرح تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این مکان به اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمانشاه و پژوهشکده باستان‌شناسی به منظور حفظ و حراست این میراث گران‌بها تقدیم شد.

این باستان‌شناس با بیان اینکه بررسی‌های باستان‌شناسی به منظور مستندسازی در محوطه سنگ‌معدن کرمانشاه به اتمام رسیده است، اظهار کرد: در این بررسی‌ها مشخص شد که ما با محوطه‌ای بسیار وسیع مواجه هستیم که مساحتی در حدود ۳۲۰ هکتار از آن پیمایش و بررسی روشمند شده است و دارای یافته‌های فرهنگی مربوط به دوره پارینه‌سنگی کهن تا دوره پارینه‌سنگی میانی است. از این میزان، ۲۱۱ هکتار از آن برای عرصه و حریم در نظر گرفته شد.

او تصریح کرد: در بررسی‌های انجام شده، تعداد قابل توجهی دست‌افزارهای سنگی را کشف کردیم که نشان می‌دهد این مکان توسط جوامع پیش از تاریخ مورد استفاده قرار گرفته و شواهد فرهنگ‌هایی ابزارسازی همانند فرهنگ آشولی و موستری از آن بدست آمده است.

حریری کشف ده‌ها تبرسنگی، ساطور ابزار و سنگ‌مادر مربوط به دوره پارینه‌سنگی کهن را از جمله این دست افزارهای سنگی کشف شده خواند و گفت: اهمیت محوطه سنگ‌معدن از آنجاست که پس از حدود ۶ دهه ما به چنین دست افزارهایی با این وسعت دست پیدا کرده‌ایم.

سرپرست هیئت بررسی باستان‌شناسی در محوطه سنگ‌معدن شهر کرمانشاه افزود: در دهه ۱۹۶۰ یک گروه باستان‌شناسی از دانشگاه شیکاگو آمریکا به سرپرستی رابرت بریدوود در بررسی‌هایی که در پیرامون روستای گاکیه کرمانشاه داشت موفق به کسب یک تبرسنگی شد و اکنون پس از حدود ۶ دهه ما توانسته‌ایم نه فقط یک تبرسنگی بلکه تعداد قابل توجهی دست افزارهای دوره‌ پارینه‌سنگی کهن را کشف و مستندسازی کنیم.

سرپرست هیئت بررسی باستان‌شناسی در سنگ معدن شهر کرمانشاه با بیان اینکه این محوطه یکی از وسیع‌ترین محوطه‌های پارینه‌سنگی در ایران و کشفی مهم است، اظهار کرد: در بررسی‌هایی که داشتیم مشخص شد که جوامع مختلف با فرهنگ‌های متفاوت از دوره پارینه سنگی کهن تا دوره پارینه‌سنگی میانی از این محوطه استفاده می‌کرده‌اند.

او یکی از دلایل مورد توجه قرار گرفتن این محوطه از زمان باستان تا امروز را وجود منابع سنگ خام در آن عنوان کرد و گفت: انسان‌ریخت‌ها در دوره پارینه‌سنگی کهن با استفاده از این سنگ‌ها و ساخت دست افزارهای مختلف برای شکار حیوانات، شکستن استخوان حیوانات شکار شده و سایر امورات معیشتی استفاده می‌کردند.

حریری تصریح‌ کرد: توسعه شهرنشینی، انباشت زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی احداث جاده‌ها و نیز برخی اقدامات باغداران و کشاورزان زمین‌های اطراف باعث شده تا بخش‌هایی از این محوطه در معرض تخریب و نابودی قرار گیرد که این مکان قابلیت بسیار بالایی برای جذب گردشگر و تبدیل شدن به یک پارک موزه را دارد، کما اینکه نمونه‌های مشابهی در کشورهای حوضه‌ خلیج فارس باعنوان «راک گاردن» احداث و مورد استقبال زیادی قرار گرفته‌اند.

این باستان‌شناس دوره پارینه‌سنگی در پایان خاطرنشان‌کرد: در راستای حفاظت از این محوطه و به منظور پیشگیری از تخریب‌های بیشتر علاوه بر یاری اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان کرمانشاه و کارشناسان آن اداره به کمک و یاری سایر ادارات و سازمان‌ها همچون استانداری، فرمانداری، شهرداری، مسکن و شهرسازی و ارگان‌های نظامی نیازمندیم تا بتوان به نحو احسن از این اثر ملی حفاظت و پاسداری کرد.

انتهای پیام/