به گزارش میراث‌آریا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالرضا پورذهبی نماینده ولی‌فقیه در استان کردستان با همراهی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کردستان، به مناسبت میلاد حضرت مسیح (ع) از کلیسای مسیحیان شهرستان سنندج بازدید کرد.
همزمان با تاسیس شهر سنندج که طوایف و خاندان‌های بزرگ در این شهر ساکن شدند اقلیت‌های مذهبی نیز بتدریج به این شهر آمدند، چون این شهر در حاکمیت خاندان اردلان بود و به مرکزی اقتصادی و محل دادوستد و مبادلات تجاری تبدیل شده بود، یهودی‌ها و کلیمی‌ها که در کنار مهارت‌ها و پیشه‌های متعدد در کار تجارت نیز بودند از اطراف و اکناف برای پیدا کردن موقعیت شغلی جدید به این شهر می‌آمدند و چنان به نظر می‌آید که یکی از دلایل حضور آن‌ها در سنندج باید جستجوی رونق اقتصادی بوده باشد.
در مورد مسیحی‌های شهر سنندج به دو نکته می‌توان اشاره کرد اول اینکه برخی می‌گویند آن‌ها از بومیان اطراف سنندج و در روستاها بوده و برای پیدا کردن موقعیت اقتصادی و اجتماعی بهتر به شهر آمده‌اند و یا اینکه میسیونر(مبلغان مسیحی) بوده‌اند و تحت اداره کلیسایی در شهر ارومیه به شهر سنندج هدایت شده و در اینجا ماندگار شده‌اند.
تاریخ دقیقی از حضور مسیحی‌ها در شهر سنندج وجود ندارد، اما احتمال بیشتر این است که در دوره‌ای که جنگ عثمانی‌ها و اروپا در اوج بود و مسیحیان شمال عراق در تنگنا بودند، به دلیل اینکه کشور ایران رفتارش با مسیحی‌ها خوب بود، مسیحیان شمال عراق که آشوری بودند و در آنجا احساس امنیت نمی‌کردند به ایران و شهرهایی همچون ارومیه، سنندج و همدان مهاجرت کردند که به دوره صفویه مربوط می‌شود.
«ناصر آزادپور» در پاورقی نسخه تصحیح شده کتاب «تاریخ اردلان» نوشته «مستوره اردلان» آورده است که مسیحیان از ساکنان قدیمی شهر سنندج بوده‌اند اما دقیق مشخص نکرده که از چه زمانی و به چه دلیلی به این شهر آمده‌اند.
در سال ۱۸۵۱ میلادی نیز فردی به نام «سرهنگ اگرانوویچ» به شهر سنندج آمده و نقشه این شهر را می‌کشد که این نقشه هم اکنون نیز موجود است، در این نقشه شرحی وجود دارد که مسیحی‌ها را به عنوان آشوری نام می‌برد و جمعیت آن‌ها را حدود ۳۰۰ نفر و ۶۰ خانواده برآورد می‌کند.
در آن زمان شهر سنندج یک شهر چند وجهی بوده و چون قومیت‌ها و ملیت‌های مختلفی در این شهر بودند، علیرغم اینکه بافت اصلی شهر سنندج از اهل تسنن و شافعی مذهب بوده‌اند، اما آستانه تحمل مذهبی و سازگاری مردم این شهر بالا بوده و اهل تشیع، یهودی‌ها و مسیحی‌ها هم در کنار سایر مردم به خوبی زندگی می‌کردند.
در اواخر دوره ناصرالدین شاه میسیونرها (مبلغان مسیحی) فعالیت زیادی در شهر سنندج داشتند و مدتی مناظرات دینی بین علمای مسلمانان و «مارشیمون» رهبر این مبلغان مسیحی برقرار بود و در این شهر آیین مسیحیت را تبلیغ می‌کردند. حتی در آن دوران مناظراتی را با شیخ «عبدالمومن مردوخ کردستانی» پدر آیت الله شیخ «محمد مردوخ کردستانی» (۱۳۵۴-۱۲۵۶ شمسی) در مورد دین مسیحیت داشتند که شیخ عبدالمومن به دنبال آن کتابی را با عنوان «ردالنصاری» یعنی رد آیین مسیحیت نوشتند.
ساختمان کلیسا در ضلع غربی خیابان نمکی و در محله قدیمی (ئاغه زه‌مان) قرار دارد، این بنای تاریخی در دوره قاجار ساخته شده و در سال ۱۳۷۸ با شماره ۲۶۶۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/
نظر شما