محمدعلی کبیری، معاون ادارهکل پایگاههای میراث ملی و جهانی، پیرامون نخستین همایش بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاههای میراث جهانی و ملی که هفته گذشته به میزبانی چابهار برگزار شد، یادداشتی بدین شرح نوشته است: جای تردید نیست که آثار موجود در محدوده پایگاه های میراث جهانی و ملی کشور به سبب دارای بودن ویژگی های شاخص معماری، هنری، فرهنگی، طبیعی در میان حدود ۴۱ هزار اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی، از جایگاه علمی، پژوهشی منحصر به فردی برخوردار بوده و حائز اهمیت است.
به واسطه اهمیت و دارابودن این ویژگی ها، چگونگی مواجهه و نحوه مداخلات در اینگونه آثار نیز نیاز به مطالعات دقیق فنی، کارشناسی و بررسی های همه جانبه در خصوص طرح های موضوعی و موضعی مترتب این آثار می باشد. مطالعات پژوهشی و عملیات اجرایی در حوزه های حفاظت، مرمت و ساماندهی اثر و دیگر آثار موجود در محدوده عرصه و حریم آن قطعا نیاز به بهره مندی از تجارب ملی و بین المللی در حوزه های تخصصی خواهد بود. بررسی نقاط قوت و ضعف و تحلیل هر یک از آن ها و در نهایت تقویت نقاط قوت و کاستن نقاط ضعف این تجارب قطعاً در برنامه ریزی های صحیح و تهیه طرح های پژوهشی و اجرایی موفق آتی مثمر ثمر می باشد.
اقداماتی از قبیل برگزاری دوره های آموزشی، نشست های علمی و کارگاه های تخصصی از جمله فعالیت هایی است که با ارتقاء و افزایش سطح سواد میراثی و دانش تخصصی در حوزه حفاظت از این آثار ارزشمند و میراث گرانبهای جهانی و ملی کمک شایان توجهی می نماید. از این روی؛ برگزاری همایش ملی بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاه های میراث ملی و جهانی، اولا فضایی برای بیان و ارائه تجارب و اقدامات اجرایی صورت گرفته در محدوه عرصه و حریم پایگاه ها بوده و ثانیا بحث و تبادل نظر کارشناسی و گفتگوهای تخصصی، نظرات و رویکردهای مختلف را در خصوص زمینه های مختلف از دسته بندی آثار را در پی داشته است.
مدیران پایگاه ها با نظام مسائل همدیگر آشنا شده و در این خصوص به هم اندیشی می پردازند.بررسی و نقد اقدامات انجام شده، ارائه راهکارهای خلاقانه برای بهبود وضعیت و پیشنهاد راهحلهای ارزشمند در آینده برای اجرای پروژهها، استفاده از تجارب پیشکسوتان و صاحبنظران حوزه میراث فرهنگی، به اشتراک گذاشتن تجارب ارزشمند در راستای حفاظت و مرمت آثار شاخص تاریخی و تهیه بانک اطلاعاتی ارزشمند از فعالیتهای شاخص پایگاههای میراث ملی و جهانی کشور از جمله دستاوردهای همایش یادشده است.
در پایان خاطرنشان می سازد؛ با عنایت به اینکه هریک از آثار میراث ملی و جهانی دارای ویژگی های منحصر به خود هستند لذا اسناد مربوط به حفاظت و مرمت هریک از آن ها باید بر اساس شرایط ویژه آن اثر نوشته شود، از این روی از هر یک از مدیران پایگاه ها انتظار می رود بر اساس ویژگی های اثر تحت مدیریتشان، نسبت به تدوین و تنظیم سند حفاظت آن پایگاه اقدام نمایند.
انتهای پیام/
نظر شما