به گزارش میراث‌آریا، در بخش اول کارگاه آیین‌های پیش بهاری در مورد میراث‌فرهنگی ملموس و ناملموس برای مخاطبین صحبت و تعامل شد و در ادامه با معرفی کتاب افسانه کهن عمو نوروز بازنویسی فریده فرجام و به آذین به قصه گویی با عناصر چمدون « قصه‌گویی من » پرداخته شد. در بخش دوم، کارگاه ساخت چهارشنبه خاتون با مشارکت والدین کودکان انجام شد.

کتاب «عمو نوروز» درباره‌ افسانه‌ کهن عمو نوروز است، مردی که در اول بهار برای آوردن عید، به سمت شهر حرکت می‌کند. پیرزنی که باغش خارج شهر است و عاشق عمو نوروز، هر سال روز اول بهار از خواب بیدار می‌شود و خانه و باغچه را آب و جارو می‌کند، سفره را برای پذیرایی از عمو نوروز می‌چیند و لباس‌های زیبا می‌پوشد. اما از خستگی خوابش می‌برد و وقتی بیدار می‌شود، می‌فهمد که عمو نوروز باز هم آمده و رفته.

خاتون چهارشنبه؛  افسانه‌ای قدیمی در میان مردم گیلان، دیلم، آذربایجان و میناب رایج است که بر این باور است که بانویی زیبا به نام «چهارشنبه خایین یا خاتون» در داخل چاه‌های آب زندگی می‌کند و از سرنوشت همه‌چیز و همه‌کس آگاه است. اگر کسی در نیمه‌شب چهارشنبه‌سوری به نیّت باخبر شدن از سرگذشتش، سر و گردنش را وارد دهانه چاه کند و چندین بار نام چهارشنبه خاتون را بخواند، خاتون از او تقاضا می‌کند تا گیسویش را بگیرد و او را از چاه بیرون بکشد. اگر شخص جرات بکند و به خواسته او جامه عمل بپوشاند، آرزویش برآورده می‌شود، ولی اگر بترسد، خاتون از چاه درآمده، سیلیِ محکمی به او می‌زند و پنهان می‌شود. «خاتون چهارشنبه» شجاعت افراد را محک می‌زند و سمبلی زنانه است و بی‌شباهت به اسطوره‌ آب نیست.

در روایت دیگری از این افسانه، باور بر این است که در یک چاه قدیمی، خاتونی زندگی می‌کند که چهارشنبه آخر سال بیرون می‌آید و به خانه‌ها سرکشی می‌کند. اگر خانه‌ها تمیز باشند، برای آن‌ها برکت می‌فرستد و اگر کثیف باشند، لعن می‌کند.

انتهای پیام/