به گزارش میراث‌آریا، مریم پهلوان شریف مجری طرح گفت: میراث‌فرهنگی ناملموس، به تولیدات و فرایندهای فرهنگی گفته می‌شود که با گذشت زمان و از نسل‌های پیشین باقی مانده‌اند. با این تعریف، بخش‌ عمده ‏ای از فرهنگ، مانند قصه‌‏ها، ترانه‌‏ها، خوراک، پوشاک، هنر، صنایع دستی، آیین‏‌ها و.... به عنوان میراث‌فرهنگی به شمار می‌‏آیند که قابلیت ثبت، ضبط و پاسداری دارند.

او افزود: دین زرتشتی یکی از چهار کیش رسمی، و زرتشتیان یکی از اقوام ساکن در کشور ایران هستند که آیین‏‌ها و عناصر فرهنگی بسیاری را در گستره فرهنگ زرتشتی به نمایش می‌‏گذارد.

پهلوان شریف اظهار کرد: بسیاری از زرتشتیانی که اکنون ساکن شهر تهران هستند، مهاجرینی را تشکیل می‏‌دهند که از شهرها و روستاهای دو استان یزد و کرمان کوچ کرده‌اند. اکنون سه شهر تهران، یزد و کرمان از مهم‏ترین سکونتگاه‌‏های زرتشتیان در ایران است. با توجه به اینکه میراث‌فرهنگی ناملموس، نقش مهمی در گفت‌‏و‏گوی‌ بین ‌فرهنگ‌ها و اقوام مختلف ایفا می‌کند.

این پژوهشگر گفت: در این پژوهش، با استناد به روش ‏های مردم‏‌شناسی، به مطالعه و بررسی چگونگی انتقال میراث ناملموس با تأکید بر دو عنصر فرهنگی (قصه و آیین) به کودکان زرتشتی در دو شهر تهران (به عنوان کانون سکونت زرتشتیان در پایتخت) و شهرهای اردکان و یزد (به عنوان نمونه‌‏ای از مراکز سکونت زرتشتیان در بافت سنتی) پرداخته شده است. همچنین چگونگی انتقال میراث ناملموس به نسل‏ های جوان در میان زرتشتیان، در قالب مباحث زیر مورد شناخت و بررسی قرار گرفته است.

مجری طرح «مطالعه مردم‌شناسی راه‌های انتقال میراث ناملموس به کودکان در میان زرتشتیان، با تأکید بر قصه و آیین» عنوان کرد: مبحث نخست، به بیان برخی از آیین‌‏هایی اختصاص دارد که از گذشته تاکنون در جامعه زرتشتیان پویا و زنده است و هم‌‏اکنون برخی به صورت سنتی و برخی دیگر به صورت گردهمایی‌‏های بزرگ با توجه به تغییرات جامعه سنتی و مطابق با جامعه شهری مدرن برگزار خواهند شد و از این جهت که می‏‌توانند آثار عمیقی بر سایر اعمال فرهنگی و انتقال میراث ناملموس به نسل‏‌های بعد بگذارند، مورد اهمیت قرار گرفته است.

او افزود: مبحث دوم به بررسی برخی از سفره‌‏های نذری و نقش کلیدی عنصر قصه که یکی از مهم‏ترین کارکردهای آن، انتقال میراث ناملموس به نسل‏‌های جوان است، پرداخته می‌شود. فصل سوم نیز  به اهمیت دو عنصر نمادین در میان زرتشتیان و اهمیت هر یک در انتقال میراث ناملموس اختصاص دارد. در این فصل استفاده از پوشاک سنتی و جزئیات نمادین آن، نقش و جایگاه نگاره فروهر در دین و فرهنگ زرتشتی مورد بررسی قرار گرفته است.

پهلوان شریف خاطرنشان کرد: در فصل آخر، ابتدا اماکن مذهبی و فرهنگی مختص به جامعه زرتشتیان مورد معرفی قرار می‏‌گیرد، سپس کارکرد فرهنگ زیارت، نقش و نحوه عملکرد هر یک از این اماکن در چگونگی انتقال میراث ناملموس به نسل‏ های جوان با توجه به تغییراتی که در مواجهه با شهرنشینی و تمایل به تجددگرایی روی داده است، از منظر مردم‌‏شناسی بررسی شده است.

انتهای پیام/